یابیش جلعاد

لغت نامه دهخدا

یابیش جلعاد. [ج َ ] ( اِخ ) شهری بود در مشرق اردن که اسرائیلیان آن را خراب کردند. ( سفر داوران 21:8 - 14 ) و ناحاش عمونی بقصد فتح آن برآمده لکن شاؤل آن را مستخلص ساخت. ( اول سموئیل 11 1 - 10 ) و چون شاؤل و اولادش در جلبوع کشته شدند اهالی یابیش رفته نعش شاؤل و اولادش را از بیت شان به یابیش آورده سوزانیدند و استخوانها را در زیر درخت گزی در یابیش دفن کردند. ( اول سموئیل 31:11-13 ) و داود ایشان رابدین واسطه تبریک گفت. ( دوم سموئیل 2:5 و 6 ). از آن پس استخوانهای مذکور را به صیلعبن یامین نقل کرده درقبر قیس پدر خود به خاک سپردند. ( دوم سموئیل 21:1412 ). روبنسن گمان دارد که یابیش جلعاد در نزد دیراست که به مسافت 23 میل به جنوب شرقی دریای جلیل به طرف جنوبی وادی یابیش واقع است اما موریل گمان میکند که در نزد خرابه ای است که به مسافت 7 میل از فحل به طرف شمال وادی یابیش واقع میباشد. ( قاموس کتاب مقدس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس