یابش. [ ب ِ ] ( اِمص ) یابیدن. ( ناظم الاطباء ). یافتن. || دریافت و ادراک و هوش و فراست و دانش. ( ناظم الاطباء ) : چونکه گوهر نیست تابش چون بودچونکه نبود ذکر یابش چون بود.مولوی.