یئس

لغت نامه دهخدا

یئس. [ ی َ ءِ ] ( ع ص ) نومید. ناامید. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نومید ناامید

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی یَئِسَ: مأیوس شد - نا امید شد(یأس عبارت از حالتی است که یقین کنی آن چیزی که امید و انتظارش را داری تحقق نخواهد یافت ، و نقیض این حالت را رجاء : امید گویند )
ریشه کلمه:
یئس (۱۳ بار)

نومیدی. طبرسی فرموده: یأس آن است که یقین کنیم شی‏ء آرزو شده بدست نخواهد آمد. راغب گوید: . امروز کفار از دین شما مأیوس شدند. یعنی طمع بریدند از اینکه شما از دینتان دست بردارید. . از رحمت خدا ناامید نباشید. استیئاس: مثل یأس است . چون از یوسف ناامید شدند که برادرشان را آزاد کند کنار رفتند و با هم نجوی می‏کردند. * . یأس را در آیه علم معنی کرده‏اند در جوامع الجامع می‏گوید: علت این امر آن است که یأس معنای علم را در ضمن گرفته زیرا مأیوس شونده می‏داند که اینکار نخواهد شد. راغب نیز نزدیک به آن گفته است یعنی: آیا اهل ایمان ندانستند که اگر خدا می‏خواست همه مردم را هدایت می‏کرد. * . یؤس و قنوط هر دو به یک معنی اند یعنی انسان از طلب خیر خسته نمی‏شود و اگر ضرری به او رسد بسیار ناامید و مأیوس است.

پیشنهاد کاربران

بپرس