گیوه گشاد. [ گی وَ / وِ گ ُ ] ( ص مرکب ) گشادگیوه. یا گِل گیوه گشاد. تنبل و کاهل. ( یادداشت مؤلف ). و در نزد عوام دشنام مانندی باشد چون پیزی گشاد.- گیوه گشاد داشتن ؛ سخت کاهل و بیکار بودن. ( یادداشت مؤلف ). گِل گیوه گشاد داشتن.
