گیونگجو یا سورابُل ( به کره ای: 경주시 ) یکی از شهرهای کرهٔ جنوبی در جنوب شرق استان گیونگسانگ شمالی است. این شهر با ۱٬۳۲۴ کیلومتر مربع مساحت، دومین شهر بزرگ استان پس از آندونگ به شمار می رود. [ ۱] گیانگجو یکی از شهرهای تاریخی کره جنوبی و پایتخت باستانی پادشاهی شیلا است. مقبره های تپه ای شکل چندین تن از پادشاهان و اشراف شیلا در اطراف این شهر پراکنده اند. قدیمی ترین رصدخانه شبه جزیره کره در این شهر قرار دارد.
بسیاری از مکان های تاریخی مهم به گیونگجو کمک کرده اند تا به یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در کره جنوبی تبدیل شود. گیونگجو، علاوه بر میراث تاریخی غنی خود تحت تأثیر روندهای اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی است که فرهنگ مدرن کره جنوبی را شکل داده است. آرامگاه پادشاه مونمو بزرگ در این شهر قرار گرفته است. گردشگری همچنان محرک اصلی اقتصادی است اما فعالیت های تولیدی به دلیل نزدیکی آن به مراکز صنعتی بزرگ مانند اولسان و پوهانگ توسعه یافته است. گیونگجو به شبکه راه آهن و بزرگراه سراسری متصل است که ترافیک توریستی را تسهیل می کند.
گیونگجو در زمان باستان پایتخت امپراطوری شیلا، یکی از مهم ترین سلسله های کره ای بود که نام اصلی اش سورابل بود. سورابل یا همان گیونگجو برای اولین بار به عنوان سارگوک در دوره سم هان در اوایل دوره مشترک وارد رکوردهای غیر کره ای شد. بر اساس تواریخ سلسله شیلا نشان می دهد که سارو گوک در سال ۵۷ قبل از میلاد زمانی که شش روستای کوچک در ناحیه گیونگجو تحت رهبری پادشاه هیوک گئسو شدند، تأسیس شد و به مرور زمان بعدها نام ساروگوک یا سارو به شیلا تغییر یافت. گیونگجو به مرکز زندگی سیاسی و فرهنگی در شبه جزیره کره تبدیل شد. شهر سورابل فقط پایتخت یک سلسله یعنی شیلا از سال ۵۷ قبل از میلاد مسیح تا سال ۹۳۵ میلادی به مدت ۹۹۲ سال پایتخت شیلا بود.
طبق اسناد در پایتخت شیلا ۳۰ خانه با روکش طلا وجود داشت. سیستم زهکشی نیز عالی بود، همچنین در آن زمان راه های سیلا به پیاده رو و کالسکه تقسیم می شد. کل شهر سورابل به صورت شطرنجی چیده شده بود. پایتخت شیلا زمانی که در اوج خود بود چهارمین شهر بزرگ جهان به شمار می رفت.
همچنین در قرن نهم میلادی این شهر به یکی از شهری های تجارتی بزرگ جهان تبدیل شد. در قرن هشتم بزرگ ترین شهرهای جهان قسطنطنیه، چانگان، بغداد و سورابل بودند. در سال ۹۳۵ میلادی، زمانی که امپراطوری شیلا از بین رفت، تائجو اولین پادشاه گوریو نام سورابل را به گیونگجو تغییر داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسیاری از مکان های تاریخی مهم به گیونگجو کمک کرده اند تا به یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در کره جنوبی تبدیل شود. گیونگجو، علاوه بر میراث تاریخی غنی خود تحت تأثیر روندهای اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی است که فرهنگ مدرن کره جنوبی را شکل داده است. آرامگاه پادشاه مونمو بزرگ در این شهر قرار گرفته است. گردشگری همچنان محرک اصلی اقتصادی است اما فعالیت های تولیدی به دلیل نزدیکی آن به مراکز صنعتی بزرگ مانند اولسان و پوهانگ توسعه یافته است. گیونگجو به شبکه راه آهن و بزرگراه سراسری متصل است که ترافیک توریستی را تسهیل می کند.
گیونگجو در زمان باستان پایتخت امپراطوری شیلا، یکی از مهم ترین سلسله های کره ای بود که نام اصلی اش سورابل بود. سورابل یا همان گیونگجو برای اولین بار به عنوان سارگوک در دوره سم هان در اوایل دوره مشترک وارد رکوردهای غیر کره ای شد. بر اساس تواریخ سلسله شیلا نشان می دهد که سارو گوک در سال ۵۷ قبل از میلاد زمانی که شش روستای کوچک در ناحیه گیونگجو تحت رهبری پادشاه هیوک گئسو شدند، تأسیس شد و به مرور زمان بعدها نام ساروگوک یا سارو به شیلا تغییر یافت. گیونگجو به مرکز زندگی سیاسی و فرهنگی در شبه جزیره کره تبدیل شد. شهر سورابل فقط پایتخت یک سلسله یعنی شیلا از سال ۵۷ قبل از میلاد مسیح تا سال ۹۳۵ میلادی به مدت ۹۹۲ سال پایتخت شیلا بود.
طبق اسناد در پایتخت شیلا ۳۰ خانه با روکش طلا وجود داشت. سیستم زهکشی نیز عالی بود، همچنین در آن زمان راه های سیلا به پیاده رو و کالسکه تقسیم می شد. کل شهر سورابل به صورت شطرنجی چیده شده بود. پایتخت شیلا زمانی که در اوج خود بود چهارمین شهر بزرگ جهان به شمار می رفت.
همچنین در قرن نهم میلادی این شهر به یکی از شهری های تجارتی بزرگ جهان تبدیل شد. در قرن هشتم بزرگ ترین شهرهای جهان قسطنطنیه، چانگان، بغداد و سورابل بودند. در سال ۹۳۵ میلادی، زمانی که امپراطوری شیلا از بین رفت، تائجو اولین پادشاه گوریو نام سورابل را به گیونگجو تغییر داد.
wiki: گیونگجو