گیومرث

لغت نامه دهخدا

گیومرث. [ گ َ م َ ] ( اِخ ) گیومرت. رجوع به گیومرت شود.

فرهنگ فارسی

طبق روایات زردشتیان نخستین بشر آدم ابوالبشر و بروایات شاهنامه فردوسی نخستین پادشاه است .
گیومرت

پیشنهاد کاربران

در اساطیر مزدیسنی، عمر جهان دوازده هزار سال است که به چهار دوره سه هزار ساله تقسیم می شود و در سه هزارة سوم که دوران آمیختگی خیر و شر ( گمیزشن= Gumeziṡn ) است ( زنر، 1389: 417 - 438 . راشد محصل و تهامی،
...
[مشاهده متن کامل]
1387: 32 ) ، آفرینشِ مینوی شکل مادی گرفت و به ترتیب آسمان، زمین، آب ، گیاه، حیوان ( گاو ایوک داد ) و سپس نخستین انسان ( گیه مرتن/گیومرث ) پیدا آمدند ( کرتیس، 1389: 18 - 67 )

گیومرث اول ایزذ نیک اندیش که با هریمن که میخاهد دنیا را به بدی و تیرگی بکشد به فرمان اورمزد به میارزه بر میخیزد
زنده و نامیرا

بپرس