گیوسافات باربارو

جوزافا باربارو ( Giosafat Barbaro ) ( همچنین Giosaphat یا Josaphat ) ( ۱۴۱۳–۱۴۹۴ ) یک دیپلمات، تاجر، کاوشگر و نویسنده سفر از تبار ونیزی باربارو بود. [ ۱] [ ۲] او به طرز غیرمعمولی نسبت به همعصریان خود خوش - سفر بوده است. [ ۳] از ۱۴۷۴ مصادف با حکومت اوزون حسن در ایران بود و در ۱۴۷۸ همزمان با مرگ اوزون حسن آخرین سفیر ونیزی بود که ایران را ترک کرد. [ ۴] [ ۵] او از طرف جمهوری ونیز فرستاده شده بود تا با اتحاد با ایران، امپراتوری عثمانی را تحت فشار قرار دهند. ارتباط جمهوری ونیز از زمان اوزون حسن تا اوایل حکومت صفویه با ایران ادامه روابطی بود که ایلخانان با فرمانروایان مسیحی و بویژه جمهوری های ایتالیا داشته اند. منتها در این دوره ونیز بیش از دیگران با عثمانیان درگیر و طالب هم پیمانی با ایران بود. پیوندهای خانوادگی اوزون حسن با امپراتوری طرابوزان پای او را به سیاست جهانی باز کرد. باربارو مردی موشکاف و بصیر بود. او طی سفرهای اول خود به شرق با زبان های ترکی و پارسی آشنایی کافی یافت. سفرنامه باربارو، مطابق دو سفر او به شرق، به دو بخش تقسیم می شود. ولی تعیین زمان دقیق مسافرت او مشکل است. بخش اول سفرنامه او، شامل سفر وی به تانا، تلاش بی نتیجه او و همراهانش برای دست یافتن به گنج را بازگو می کند. بخش دوم این سفرنامه نیز دربارهٔ ایران است. قسمت اول سفرنامه باربارو شامل سفر وی به تانا، بیشتر به صورت اثری جغرافیایی نمایان است. اما قسمت دوم، شامل سفر باربارو به ایران، از جنبه تاریخی بیشتری برخوردار است. شیوه نگارش باربارو توصیفی است. او در شرح سفر، خواننده را با متن خود همراه می کند. به حدی که خواننده تصور می کند که با باربارو همسفر شده است. وی هرگاه که وارد شهر یا روستایی می شود، آنجا را با تمام ظرافت و دقت معرفی می کند. به عنوان نمونه در معرفی شهر ماردین، که آن را جزو قلمرو اوزون حسن می داند، راه ورودی، دروازه، دژ، ساکنین، پارچه ها و بیمارستان شهر را توصیف می کند. باربارو در عین سادگی بیان وقایع و حوادث تاریخی، اطلاعات ذی قیمتی به خواننده ارائه می دهد و رخدادهای تاریخی را به طرز آشکاری بیان می دارد. همانند شرحی که دربارهٔ پذیرایی شاه از خود آورده است. [ ۶]
وی فرزند آنتونیو و فرانسشینا باربارو در کاخی در «کامپو دی سانتا ماریا فورموسا» بود. [ ۷] عضو سنای ونیز در ۱۴۳۱ میلادی شد. [ ۷] [ ۸] در ۱۴۳۴ با نونا دودو، دختر آرسنیو دودو ازدواج کرد. گیوسافات و نونا سه دختر و یک پسر به نام گیووانی آنتونیو داشتند. [ ۷]