گیهان خدیو

لغت نامه دهخدا

گیهان خدیو. [ گ َ / گ ِ خ َ وْ ] ( اِخ ) خدیو گیهان. خداوند جهان. ایزد تبارک و تعالی :
به دارنده یزدان گیهان خدیو
که دورم من از راه و فرمان دیو.
فردوسی.
همی سر بپیچی به گفتار دیو
ببری دل از راه گیهان خدیو.
فردوسی.
چرا سر کشی تو به فرمان دیو
بپیچی سر از راه گیهان خدیو.
فردوسی.
تو اندر خدمت وارونه دیوی
کی اندر طاعت گیهان خدیوی.
( ویس و رامین ).
سپاه و شه از سهم آن نره دیو
بماندند با یاد گیهان خدیو.
اسدی.
بر کار یزدان گیهان خدیو
چه دارد بها کار جادو و دیو.
اسدی.
|| ( اِ مرکب ) مجازاً پادشاه بزرگ. فرمانروای اقالیم.

فرهنگ فارسی

خدیو گیهان ٠ خداوند جهان ایزد تبارک و تعالی

پیشنهاد کاربران

بپرس