گیه

لغت نامه دهخدا

گیه. [ ی َه ْ ] ( اِ ) مخفف گیاه است. گیاه و علف را گویند. ( از برهان قاطع ) ( از صحاح الفرس ) ( از بهار عجم ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) :
زمرد و گیه سبز هر دو یکرنگ است
ولیک از آن به نگین دان کنند از این به جوال.
حکیم ازرقی ( از بهار عجم ).
عیسی و خرش هر دو چو در مجلس مااند
آن را چو سماع آمد این را گیهی گو.
سنایی.
رجوع به گیاه شود.

فرهنگ فارسی

مخفف گیاه است ٠ گیاه و علف را گویند ٠

فرهنگ عمید

= گیاه

پیشنهاد کاربران

گیه ، گیاه، گئثه به معنای زندگی است
گیه در زبان کهن لکی به معنای معده یا معده است.
شکم در لری میشود:گیه geya و در اوستا گی gaya یعنی جان و زندگی
Giya
در زبان لری به معنای ( شکم ) و در بعضی از گویش های لری به معنای ( برادر ) هست

بپرس