گِیلوسیت ( انگلیسی: Gaylussite ) یک کانی کربناته، کربنات کلسیم سدیم هیدراته با فرمول Na2Ca ( CO3 ) 2·5H2O است. گیلوسیت به صورت بلورهای منشوری تک شیب ( مونوکلینیک ) شفاف و آبگینه ای سفید تا خاکستری تا زرد دیده می شود. این ماده معدنی ناپایدار است که در هوای خشک کم آب می شود و در آب تجزیه می شود. [ ۱]
گیبوسیت به عنوان یکی از تبخیری ها از آب های دریاچه قلیایی تشکیل شده است. همچنین به ندرت به صورت رگچه در سنگ های آذرین قلیایی دیده می شود. گیبوسیت اولین بار در سال ۱۸۲۶ پس از یافته شدن در لانگونیاس مریدای ونزوئلا توصیف شد. شیمیدان فرانسوی ژوزف لویی گیلوساک ( ۱۷۷۸–۱۸۵۰ ) ، این توصیف را انجام داد. این ماده معدنی اخیراً ( ۲۰۱۴ ) از هسته حفاری در دریاچه لونار در بخش بلدهانه، مهاراشترا، هند گزارش شده است. دریاچه لونار در اثر برخورد شهاب واره در دوران پلیستوسن ایجاد شد و یکی از تنها چهار دهانه برخوردی با سرعت فوق العاده شناخته شده در سنگ بازالتی در هر نقطه از زمین است. [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگیبوسیت به عنوان یکی از تبخیری ها از آب های دریاچه قلیایی تشکیل شده است. همچنین به ندرت به صورت رگچه در سنگ های آذرین قلیایی دیده می شود. گیبوسیت اولین بار در سال ۱۸۲۶ پس از یافته شدن در لانگونیاس مریدای ونزوئلا توصیف شد. شیمیدان فرانسوی ژوزف لویی گیلوساک ( ۱۷۷۸–۱۸۵۰ ) ، این توصیف را انجام داد. این ماده معدنی اخیراً ( ۲۰۱۴ ) از هسته حفاری در دریاچه لونار در بخش بلدهانه، مهاراشترا، هند گزارش شده است. دریاچه لونار در اثر برخورد شهاب واره در دوران پلیستوسن ایجاد شد و یکی از تنها چهار دهانه برخوردی با سرعت فوق العاده شناخته شده در سنگ بازالتی در هر نقطه از زمین است. [ ۴] [ ۵]
wiki: گیلوسیت