گیلبرت ویلیام

دانشنامه آزاد فارسی

گیلْبِرْت، ویلیام (۱۵۴۴ـ۱۶۰۳)(Gilbert, William)
دانشمند انگلیسی. در زمینه های مغناطیس و الکتریسیتۀ ساکن تحقیق می کرد. نتیجه گرفت که میدان مغناطیسی زمین چنان عمل می کند که گویی آهنربایی میله ای قطب های شمال و جنوب آن را به هم وصل کرده است. کتابش دربارۀ آهنرباها در ۱۶۰۰ منتشر شد و نخستین اثر علمی چاپ شده ای بود که مبنای همۀ مطالب آن آزمایش و مشاهده بود. گیلبرت نخستین دانشمند انگلیسی بود که نظرات نیکلاوس کُپرنیک، مبنی بر چرخش زمین به دور محور خود و گردش آن به دور خورشید، را پذیرفت. همچنین، بر این باور بود که ستاره ها از زمین فاصله های متفاوتی دارند و ممکن است در مدار اطرافشان سیاره های قابل سکونت نیز یافت شود. با این همه، به غلط فکر می کرد که سیاره ها را نیروهای مغناطیسی در مدار نگه می دارد. گیلبرت در کولچستر، واقع در اِسِکس، زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در حدود ۱۵۷۳، به لندن رفت و به طبابت پرداخت. در ۱۶۰۰، در مقام پزشک ملکه الیزابت اول و مدت کوتاهی نیز در مقام پزشک جیمز اول مشغول کار بود. بسیاری از نکات مهم دربارۀ مغناطیس، از جمله قانون های جاذبه و دافعه و میل مغناطیسی، را کشف کرد. همچنین دربارۀ الکتریسیتۀ ساکن به تحقیق پرداخت و بین جاذبۀ مغناطیسی و جاذبۀ الکتریکی فرق گذاشت. او جاذبۀ الکتریکی را توانایی جسمی می نامید که به روش الکتروستاتیکی برای جذب اجسام سبک باردار شده است. او این امر را در کتاب در باب مغناطیس، اجسام مغناطیسی، و آهنربای بزرگ زمین (۱۶۰۰) شرح داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس