گیل، دِیوید (۱۸۴۳ـ۱۹۱۴)(Gill, David)
اخترشناس اسکاتلندی. در زمینۀ استفاده از عکاسی برای فهرست کردن ستاره ها، همچنین در کاربرد فراوان خورسنج، برای تعیین اختلاف منظر خورشیدی، و اندازه گیری فاصلۀ بیست ستارۀ درخشان تر و نزدیک تر نیمکرۀ جنوبی آسمان پیشتاز بود. در ۱۸۸۲، پی برد که ثبت و اندازه گیری موقعیت ستارگان با عکاسی امکان پذیر است. با کمک رصدخانه های دیگر، طرحی عظیم را برای تهیۀ فهرست ستارگان دماغه امیدنیک اجرا کرد. این مجموعه موقعیت و درخشندگی بیش از ۴۵۰هزار ستارۀ جنوبی را به دست می دهد. همچنین، در شورای تهیۀ نمودار و فهرست نامۀ بین المللی اخترنگاری، برای تعیین موقعیت دقیق همۀ ستاره های تا قدر یازدهم عضو بود. این اثر تا ۱۹۶۱ کامل نشد، اما همۀ عکس های آن تا ۱۹۰۰ تهیه شده بود. مساحی بزرگ مقیاس افریقای جنوبی را نیز سازماندهی کرد و مثلث بندیِ قوسِ نصف النهاری را، که از افریقای جنوبی تا دماغۀ شمالی در نُروژ امتداد می یابد، به اجرا درآورد. در ۱۹۰۰، به او لقب سِر دادند. در ابردین زاده شد و در دانشکده مارشال درس خواند. سپس، برای آموختن فن ساعت سازی به سوئیس رفت. به اخترشناسی غیرحرفه ای بسیار علاقه مند بود و پیشۀ موروثی ساعت سازی را در ۱۸۷۲ رها کرد تا سرپرستی رصدخانۀ خصوصی لُرد لیندزِی را در دون اشت، واقع در نزدیکی اَبردین، برعهده بگیرد. در آن جا در زمینۀ خورسنجی به رصدگری تبدیل شد که همتا نداشت. از ۱۸۷۹ تا ۱۹۰۶، اخترشناسِ دماغۀ امید نیک در افریقای جنوبی بود. با لیندزی و به منظور اندازه گیری فاصلۀ خورشیدی و ثابت های مرتبط دیگر، به خصوص طی گُذرِ ۱۸۷۴ مریخ، به هیئت اکتشافی به جزیرۀ آسانسیون در اقیانوس اطلس جنوبی رفت. در هر دو مورد، هدفش تعیین اختلاف منظرِ خورشیدی بود. این امر مسئله ای بود که آن را بسیار دقیق در دماغۀ امید نیک حل کرده بود.
اخترشناس اسکاتلندی. در زمینۀ استفاده از عکاسی برای فهرست کردن ستاره ها، همچنین در کاربرد فراوان خورسنج، برای تعیین اختلاف منظر خورشیدی، و اندازه گیری فاصلۀ بیست ستارۀ درخشان تر و نزدیک تر نیمکرۀ جنوبی آسمان پیشتاز بود. در ۱۸۸۲، پی برد که ثبت و اندازه گیری موقعیت ستارگان با عکاسی امکان پذیر است. با کمک رصدخانه های دیگر، طرحی عظیم را برای تهیۀ فهرست ستارگان دماغه امیدنیک اجرا کرد. این مجموعه موقعیت و درخشندگی بیش از ۴۵۰هزار ستارۀ جنوبی را به دست می دهد. همچنین، در شورای تهیۀ نمودار و فهرست نامۀ بین المللی اخترنگاری، برای تعیین موقعیت دقیق همۀ ستاره های تا قدر یازدهم عضو بود. این اثر تا ۱۹۶۱ کامل نشد، اما همۀ عکس های آن تا ۱۹۰۰ تهیه شده بود. مساحی بزرگ مقیاس افریقای جنوبی را نیز سازماندهی کرد و مثلث بندیِ قوسِ نصف النهاری را، که از افریقای جنوبی تا دماغۀ شمالی در نُروژ امتداد می یابد، به اجرا درآورد. در ۱۹۰۰، به او لقب سِر دادند. در ابردین زاده شد و در دانشکده مارشال درس خواند. سپس، برای آموختن فن ساعت سازی به سوئیس رفت. به اخترشناسی غیرحرفه ای بسیار علاقه مند بود و پیشۀ موروثی ساعت سازی را در ۱۸۷۲ رها کرد تا سرپرستی رصدخانۀ خصوصی لُرد لیندزِی را در دون اشت، واقع در نزدیکی اَبردین، برعهده بگیرد. در آن جا در زمینۀ خورسنجی به رصدگری تبدیل شد که همتا نداشت. از ۱۸۷۹ تا ۱۹۰۶، اخترشناسِ دماغۀ امید نیک در افریقای جنوبی بود. با لیندزی و به منظور اندازه گیری فاصلۀ خورشیدی و ثابت های مرتبط دیگر، به خصوص طی گُذرِ ۱۸۷۴ مریخ، به هیئت اکتشافی به جزیرۀ آسانسیون در اقیانوس اطلس جنوبی رفت. در هر دو مورد، هدفش تعیین اختلاف منظرِ خورشیدی بود. این امر مسئله ای بود که آن را بسیار دقیق در دماغۀ امید نیک حل کرده بود.
wikijoo: گیل،_دیوید_(۱۸۴۳ـ۱۹۱۴)