گیل خوران

ریشه و کاربرد تاریخی:
�گیل� در متن های تاریخی و جغرافیایی ایران به خصوص در منابع مربوط به گیلان و طوایف آن آمده است.
نمونه ها:
ابن اسفندیار ( تاریخ گیلان ) و رشیدی به طوایف گیل اشاره کرده اند.
برخی منابع از شخصی به نام گیل، پسر گیلانشاه و ارتباطش با سلسله گاوباره و رویدادهای تاریخی زمان داریوش اول سخن گفته اند.
نتیجه: این استفاده کاملاً ایرانی و محلی است و هیچ ارتباط تاریخی با زبان عبری ندارد.
- - -
۲. ادعای عبری بودن
ادعا: גִּיל ( gil ) در عبری به معنی �شادمانی، خوشحالی� است.
بررسی:
درست است که واژه גִּיל ( gil ) در عبری به معنی �شادمانی� وجود دارد، اما:
1. این یک واژه عامیانه/اسمی عبری مدرن یا کتاب مقدس است، نه یک نام خانوادگی یا شخصی تاریخی در ایران.
2. هیچ سند تاریخی یا زبان شناسی معتبر وجود ندارد که نشان دهد نام گیل در گیلان از عبری گرفته شده باشد.
3. تطبیق صرف تلفظ مشابه برای اثبات ریشه کاذب است ( مثال کلاسیک خطای هم صدا بودن در ریشه شناسی ) .
منابع عبری:
Strong’s Hebrew Dictionary: גִּיל ( H1523 ) → joy, gladness.
Tanakh concordance: واژه در معنای شادی قلبی و سرور آمده است، نه به عنوان نام شخص.
- - -
۳. جمع بندی علمی
موضوع واقعیت تاریخی/زبان شناسی
ریشه �گیل� در گیلان طایفه ای و تاریخی ایرانی ( ابن اسفندیار، رشیدی )
ارتباط با عبری ندارد؛ تنها شباهت آوایی است
معنای عبری גִּיל شادی و سرور، نه نام شخص یا دخترانه تاریخی
نتیجه ادعای عبری بودن نام �گیل� برای دختران ایرانی/گیلانی کاملاً جعلی و بی پایه است
- - -

در متون عبری و مذهبی ( مانند تنخ/کتاب مقدس عبری ) واژه ی גִּילָה بیشتر با مفهوم �شادی و خوشحالی قلبی� به کار رفته است.
در فرهنگ یهودی، انتخاب این نام برای دختران، نمادی از آرزوی شادی، سرور و زندگی پر از برکت است.
در عبری معاصر و نیز در متون عبری قدیم ( تورات و تنخ ) ، برای �خورنده / خوردن� از ریشه ی אָכַל‎ ( akhal ) استفاده می شود