گیش خط زرد ( Selaroides leptolepis ) نوعی ماهی است. نام های محلی آن در ایران عبارت است از برک، جش، کارتر و ساعول.
بدن کاملاً فشرده و بیضی شکل است. اولین باله پشتی دارای ۸ شعاع سخت و دومین باله دارای یک شعاع سخت و ۲۰ تا ۲۳ شعاع نرم، تنها گونه است که بخش سینه ای بی پولک به شکل مثلثی ناحیه سرپوش آبششی و قاعده باله سینه ای را در بر می گیرد. ارتفاع باله پشتی دوم کوتاهتر از طول سر می باشد. باله مخرجی دارای ۱۷ تا ۱۹ شعاع نرم، بخش پایینی اولین کمان آبششی دارای ۲۱ تا ۲۷ عدد خار آبششی است. ناحیه لخت سینه از قاعده باله های سینه ای و شکمی می گذرد.
رنگ بدن معمولاً نقره ای و در ناحیه پشتی بدن تیره تر است. ناحیه شکمی سفید و به طور مشخص تا پشت بله های شکمی ادامه می یابد. معمولاً روی مناطق سنگی و صخره ای مرجانی زندگی می کنند؛ ولی در آب های کم عمق با بستر شنی نیز یافت می شوند. در عمق ۵ تا ۳۰ متری دیده می شوند. تغذیه آنها از سخت پوستان، میگو و سرپاورهای کوچک صورت می گیرد. بیشینه درازای بدن ۵/۱۸ سانتی متر است. محل اصلی زندگی آن اقیانوس هند، شبه جزیره مالایا و فراسوی آن تا چین، ژاپن و استرالیا می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبدن کاملاً فشرده و بیضی شکل است. اولین باله پشتی دارای ۸ شعاع سخت و دومین باله دارای یک شعاع سخت و ۲۰ تا ۲۳ شعاع نرم، تنها گونه است که بخش سینه ای بی پولک به شکل مثلثی ناحیه سرپوش آبششی و قاعده باله سینه ای را در بر می گیرد. ارتفاع باله پشتی دوم کوتاهتر از طول سر می باشد. باله مخرجی دارای ۱۷ تا ۱۹ شعاع نرم، بخش پایینی اولین کمان آبششی دارای ۲۱ تا ۲۷ عدد خار آبششی است. ناحیه لخت سینه از قاعده باله های سینه ای و شکمی می گذرد.
رنگ بدن معمولاً نقره ای و در ناحیه پشتی بدن تیره تر است. ناحیه شکمی سفید و به طور مشخص تا پشت بله های شکمی ادامه می یابد. معمولاً روی مناطق سنگی و صخره ای مرجانی زندگی می کنند؛ ولی در آب های کم عمق با بستر شنی نیز یافت می شوند. در عمق ۵ تا ۳۰ متری دیده می شوند. تغذیه آنها از سخت پوستان، میگو و سرپاورهای کوچک صورت می گیرد. بیشینه درازای بدن ۵/۱۸ سانتی متر است. محل اصلی زندگی آن اقیانوس هند، شبه جزیره مالایا و فراسوی آن تا چین، ژاپن و استرالیا می باشد.
wiki: گیش خط زرد