گیسوی شمشیر

لغت نامه دهخدا

گیسوی شمشیر. [ سو ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صاحب منتهی الارب در ذیل کلمه کلب آرد: گیسوی شمشیر و بند آن. و در اقرب الموارد در ذیل همین کلمه آمده است : میخ قبضه شمشیر و به قولی خودذؤابه ( گیسوی ) شمشیر. و شاید منظور رشته ها و منگله هایی است که به قبضه شمشیر برای زیبایی می بندند.

فرهنگ فارسی

گیسوی شمشیر و بند آن

پیشنهاد کاربران

بپرس