گیسو کشان

لغت نامه دهخدا

گیسوکشان. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) کشاننده گیسو. آنکه گیسو میکشد. || گیسوافشان. || در حال کشیدن گیسو. || در حال کشاندن گیسو. راندن کسی را با کشیدن گیسوی وی. بردن کسی را به زور با کشیدن موی سر وی : فلان زانیه را گیسوکشان به رجم گاه بردند. || مجازاً به ناز خرامنده. دامن کشان. به نرمی و ناز گذرنده :
نوا بازی کنان در پرده تنگ
غزل گیسوکشان در دامن چنگ.
نظامی.
|| ( ن مف مرکب ) گیسوکشانده شده ؛ گیس کشانیده. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

۱- ( صفت ) آنکه گیسو را بکشد ۲- راندن کسی را با کشیدن گیسوی وی . ۳- بناز خرامنده دامن کشان : نوابازی کنان در پرد. تنگ غزل گیسو کشان در دامن چنگ . ( نظامی لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس