گیسو پرست

لغت نامه دهخدا

گیسوپرست. [ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) پرستنده گیسو. آنکه گیسو را ستایش کند و بپرستد. || زنی که در زیبایی گیسوی خود بکوشد و آن را به حد پرستش دوست دارد :
آینه و شانه گرفته به دست
چون زن رعنا شده گیسوپرست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه گیسو را ستایش کند ۲- زنی که در زیبایی گیسوی خود مبالغه کند و آن را بحد پرستش دوست دارد : آینه و شانه گرفته بدست چون زن رعنا شده گیسو پرست . ( نظامی لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس