گیرنده ۱ بی سروتونین

گیرنده ۱ بی سروتونین ( انگلیسی: 5 - HT1B receptor ) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «HTR1B» کُدگذاری می شود. [ ۴] [ ۵] این مولکول پروتئینی، یکی از اعضای خانوادهٔ گیرنده های ۱ سروتونین است. [ ۶]
گیرنده ۱ بی سروتونین به طور گسترده ای در دستگاه عصبی مرکزی یافت می شود و بیشترین تراکم آن در لوب پیشانی، عقده های قاعده ای، جسم مخطط و هیپوکامپ است. [ ۷] وظیفهٔ این گیرنده بر حسب آنکه در کجای بدن قرار دارد، متفاوت است. در لوب پیشانی، جلوی رهاسازی دوپامین را می گیرد. در عقده های قاعده ای و جسم مخطط، این مولکول در نقش یک خودگیرنده ظاهر می شود و به ترتیب، جلوی رهاسازی سروتونین را گرفته[ ۸] و همچنین با کاستن از تواتر «پتانسیل تحریکی پس سیناپسی» ( mEPSP ) ، موجب کاهش انتقال پیام رسان های گلوتامینرژیک می گردد. [ ۹] در هیپوکامپ، سیناپس های تحریکی را تقویت می کند و در بروز افسردگی نقش دارد. [ ۱۰] با تعقیب این گیرنده ها در قشر مغز، متوجه شده اند که در دوره های مختلف زندگی انسان، میزان آن به شدت در نوجوانی تغییر می کند و این تغییر همبستگی نزدیکی به بیان گیرنده ۱ ئی سروتونین دارد. [ ۱۱]
در خارج از مغز، این گیرنده اثرات عروقی دارد و به طور مثال در ریه ها سبب انقباض عروق می گردد. همچنین مسدود کردن این گیرنده، موجب می شود تا تعداد استئوبلاست ها، تودهٔ استخوانی و نرخِ استخوان سازی افزایش یابد. [ ۱۲]
از بین بردن ژن این گیرنده در موش ها، سبب کاهش اضطراب و افزایش حالت تهاجمی در آنها شده است. [ ۱۳]
• ارگوتامین ( منقبض کنندهٔ عروقی در میگرن )
• سوماتریپتان ( منقبض کنندهٔ عروقی در میگرن )
• اوکسی متازولین
• زیپراسیدون ( آنتی سایکوتیک آتیپیک )
• آسِناپین ( داروی ضدروان پریشی )
• وُرتیوکستین ( داروی ضدافسردگی )
• متیتپین ( داروی ضدروان پریشی )
• یوهمبین ( داروی هوس افزا )
• آری پیپرازول
• دکسترومتورفان ( ضدسرفه )