گیرنده های اوپیوئید

آگونیست های اوپیوئید، بی دردی را با اتصال به گیرنده های اختصاصی جفت شده با پروتئین G تولید می کنند. سه گونه اصلی از گیرنده های اوپیوئید عبارتند از: μ، δ و κ. هر گونه از گیرنده های اوپیوئید، خود زیر گونه هایی دارد؛ μ1، μ2، δ1، δ2، κ1، κ2، κ3 زیر گونه هایی هستند که در حال حاضر با معیارهای فارماکولوژیک، به خوبی تأیید می شوند. اخیراً یک سیستم جدید لیگاند – گیرنده اوپیوئید تحت عنوان N/OFQ کشف شده است؛ گیرنده اصلی در این سیستم، اورفانین شبه اوپیوئید – زیرگروه ۱ ( به انگلیسی: orphanin opioid - receptor - like subtype 1 ) ( به اختصار ORL1 ) جفت شونده با پروتئین G می باشد. لیگاند درونزاد این گیرنده با نام های اورفانین FQ و همچنین Nociceptin نامگذاری شده است.
در سال ۲۰۰۰، اتحادیه بین المللی داروشناسی، عبارات MOP, DOP, KOP و NOP را به ترتیب برای نام گذاری گیرنده های μ، δ، κ و N/OFQ به تصویب رساند.