گیرنده فرکانس رادیویی تنظیم شده ( یا گیرنده TRF ) نوعی از گیرنده رادیویی است که از یک یا چند طبقه تقویت کننده فرکانس رادیویی ( RF ) تنظیم شده و به دنبال آن یک مدار آشکارساز ( دمودولاتور ) برای استخراج سیگنال صوتی و معمولاً یک تقویت کننده فرکانس صوتی تشکیل شده است. این نوع گیرنده در دهه 1920 متداول داشت. نمونه های اولیه می تواند برای کار خسته کننده باشد، زیرا هنگام تنظیم در یک ایستگاه، هر طبقه باید به صورت جداگانه با فرکانس ایستگاه تنظیم می شد، اما مدل های بعدی تنظیمات گنگ را نداشتند، اجزاء تنظیمی تمامی طبقات به هم متصل بود و فقط با یک چرخ مدرج کنترل کار می کرد. در اواسط دهه 1930، این گیرنده سوپرهترودین که توسط ادوین آرمسترانگ ثبت شده بود، جایگزین شد.
مشکلی که در گیرنده TRF ساخته شده با لامپ های خلا تریود وجود دارد، خازن الکترود داخلی تریود است. خازن الکترود داخلی به انرژی موجود در مدار خروجی اجازه بازخوردبه ورودی را می دهد. این بازخورد می تواند باعث بی ثباتی و نوسان شود و دریافت را از مختل کند و نویز و یا زوزه را در بلندگو ایجاد کند. در سال 1922، لوئیز آلن هازلتین تکنیک خنثی سازی را ابداع کرد که از مدارهای اضافی استفاده می کرد تا بخشی از اثرات خازن الکترود داخلی را خنثی کند. [ ۱] از خنثی سازی در سری محبوب نیتروداین از گیرنده های TRF استفاده شد. تحت شرایط خاص، "خنثی سازی به طور قابل توجهی مستقل از فرکانس در باند فرکانسی گسترده است. "[ ۲] "خنثی سازی کامل نمی تواند در عمل بیش از باند گسترده از فرکانس ها حفظ شود بدلیل نشتی القایی و ظرفیت های داخلی پراکنده" به طور کامل خنثی نمی شود. [ ۳] توسعه بعدی لامپ چهار قطبی و لامپ پنج قطبی خلا اثر خازن پراکنده داخلی را به حداقل می رساند و می تواند خنثی سازی را غیر ضروری کند؛ الکترودهای اضافی در آن لامپ ها صفحه و شبکه را محافظت می کند و بازخورد را به حداقل می رساند. [ ۴]
گیرنده های کلاسیک TRF دهه های 1920 و 30 معمولاً از سه بخش تشکیل می شد:
• یک یا چند طبقه تقویت کننده ار اف تنظیم شده است. این ها سیگنال ایستگاه مورد نظر را تا حد کافی برای راه اندازی آشکارساز تقویت می کنند، در حالی که سایر سیگنال های دریافت شده توسط آنتن را حذف می کنند.
• آشکارساز، که با استخراج سیگنال صوتی ( مدوله شده ) را از سیگنال حامل رادیویی را با یکسوسازی استخراج می کند .
• اختیاری، اما تقریباً همیشه شامل، یک یا چند طبقه تقویت کننده صوتی است که توان سیگنال صوتی را افزایش می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمشکلی که در گیرنده TRF ساخته شده با لامپ های خلا تریود وجود دارد، خازن الکترود داخلی تریود است. خازن الکترود داخلی به انرژی موجود در مدار خروجی اجازه بازخوردبه ورودی را می دهد. این بازخورد می تواند باعث بی ثباتی و نوسان شود و دریافت را از مختل کند و نویز و یا زوزه را در بلندگو ایجاد کند. در سال 1922، لوئیز آلن هازلتین تکنیک خنثی سازی را ابداع کرد که از مدارهای اضافی استفاده می کرد تا بخشی از اثرات خازن الکترود داخلی را خنثی کند. [ ۱] از خنثی سازی در سری محبوب نیتروداین از گیرنده های TRF استفاده شد. تحت شرایط خاص، "خنثی سازی به طور قابل توجهی مستقل از فرکانس در باند فرکانسی گسترده است. "[ ۲] "خنثی سازی کامل نمی تواند در عمل بیش از باند گسترده از فرکانس ها حفظ شود بدلیل نشتی القایی و ظرفیت های داخلی پراکنده" به طور کامل خنثی نمی شود. [ ۳] توسعه بعدی لامپ چهار قطبی و لامپ پنج قطبی خلا اثر خازن پراکنده داخلی را به حداقل می رساند و می تواند خنثی سازی را غیر ضروری کند؛ الکترودهای اضافی در آن لامپ ها صفحه و شبکه را محافظت می کند و بازخورد را به حداقل می رساند. [ ۴]
گیرنده های کلاسیک TRF دهه های 1920 و 30 معمولاً از سه بخش تشکیل می شد:
• یک یا چند طبقه تقویت کننده ار اف تنظیم شده است. این ها سیگنال ایستگاه مورد نظر را تا حد کافی برای راه اندازی آشکارساز تقویت می کنند، در حالی که سایر سیگنال های دریافت شده توسط آنتن را حذف می کنند.
• آشکارساز، که با استخراج سیگنال صوتی ( مدوله شده ) را از سیگنال حامل رادیویی را با یکسوسازی استخراج می کند .
• اختیاری، اما تقریباً همیشه شامل، یک یا چند طبقه تقویت کننده صوتی است که توان سیگنال صوتی را افزایش می دهد.
