گیراندازی الکترون

گیراندازی الکترون ( به انگلیسی: Electron Capture ) فرایندیست هسته ای که در آن الکترونی از لایه های پایین تر ( K, L, M ) جذب هسته گردیده ( K محتمل ترین است ) و پروتون به نوترون تبدیل می گردد. در این میان یک نوترینو ساطع گردیده و اگر الکترون گیرانداخته شده از لایهٔ K باشد، این فرایند موجب بروز پرتو ایکس مشخصه از مدار بالاتر یا گاهی یک الکترون اوژه می شود.
این فرایند را می توان به صورت زیر نمایش داد:
به طور نمونه:
این فرایند غالباً در هسته هایی رخ می دهد که کاستی نوترون یا ازدیاد پروتون دارند٫ و با تلاشی بتای مثبت ( β+ ) رقابت دارد.
در صورت ساطع شدن الکترون اوژه، انرژی الکترون اوژه ساطع شده برابر با انرژی پرتو ایکس مشخصه منهای انرژی بستگی الکترون می باشد.
رادیوایزوتوپ های مهم گیراندازی الکترون در پزشکی هسته ای عبارت اند از: Ga - 67, In - 111, I - 123, I - 125، و Tl - 201.