گیخاتو

لغت نامه دهخدا

گیخاتو. ( اِخ ) ( امیر... ) از ایلخان مغولی ایران است که چون با بحران مالی و اقتصادی مواجه گردید به دستور وزیر خودعزالدین مظفر و به تقلید از چینیها، پول کاغذی به نام چاو ( نظیر اسکناس فعلی ) منتشر ساخت ولی مردم که به دستگاه حکومت مغول اعتمادی نداشتند از قبول چاو خودداری و در برابر احکام و فرامین سخت گیخاتو بسختی مقاومت کردند و سرانجام گیخاتو به دست بایدو، یکی از نواده های چنگیز، کشته شد و حکومت وی از سال 690 تا 694 هَ. ق. بوده است. ( از طبقات سلاطین اسلام ص 195 ).

فرهنگ فارسی

از ایلخانان مغولی ایران که بعد از ارغون خان برادر خود به ایلخانی رسید ( جل. ۶۹٠ - مقت. ۶۹۴ ه . ) . وی ترکمانان و یونانیان روم را شکست داد و دست باسراف گشود و خزانه را تهی کرد . ناچار براهنمایی وزیر خود عزالدین مظفر و بتقلید از چینیان پول کاغذی بنام [ چاو ] منتشر ساخت . ولی مردم از قبول آن خودداری کردند و چون علاوه بر این در عیش و عشرت و دست درازی بناموس مردم افراط میکرد [ بایدو ] نواده هلاکو که حکومت بغداد را داشت در سال ۶۹۴ ه . با لشکری بسوی آذربایجان حرکت کرد . گیخاتو گریخت و بدست یاغیان بقتل رسید .
از ایلخانان مغولی ایران است که چون با بحران مالی و اقتصادی مواجه گردید به دستور وزیر خود عزالدین مظفر و به تقلید از چینی ها پول کاغذی به نام چاو منتشر ساخت ولی مردم که به دستگاه حکومت مغول اعتمادی نداشتند از قبول چاو خودداری و در برابر احکام و فرامین سخت گیخاتو به سختی مقاومت کردند .

پیشنهاد کاربران

بپرس