گیتی دار

لغت نامه دهخدا

گیتی دار. ( نف مرکب ) دارنده گیتی. صاحب و قابض گیتی. گیتی آرای و گیتی بان که به معنی پادشاه باشد. ( از بهار عجم ) ( آنندراج ). مالک عالم و پادشاه. ( ناظم الاطباء ) :
ز جمله ملکان جهان که داند کرد
هزار یک زان کان شهریار گیتی دار.
فرخی.
امیر غازی محمود سیف دولت و دین
خدایگان جهانگیر شاه گیتی دار.
مسعودسعد.
بلندهمت و بسیاردان و اندک سال
جهان گشای و ممالک ستان و گیتی دار.
کمال اسماعیل ( از آنندراج ).
جاودان گیتی به حکم شاه گیتی دار باد
جایگاه بدسگال شاه گیتی ، دار باد.
کمال اسماعیل ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) دارند. جهان پادشاه عالم .
دارنده گیتی . صاحب و قابض گیتی

پیشنهاد کاربران

بپرس