گیبْس، جوسایا ویلارْد (۱۸۳۹ـ۱۹۰۳)(Gibbs, Josiah Willard)
نظریه پرداز شیمی و فیزیک اهل امریکا. روش ریاضی بسیار دقیقی را در ترمودینامیک بسط داد و شیوه های بُرداری را در فیزیک بنا نهاد. قاعدۀ فازی را کشف و هم دمای جذب گیبس را عرضه کرد. چگونگی شرح قوانین متعدد ترمودینامیکی بر حسب نتایج حرکت تعداد بی شماری از اجسام، مانند مولکول ها، را بیان کرد. در روش مجموعۀ خود، عملکرد بسیاری از سیستم ها را در یک زمان، با عملکرد سیستمی منفرد در دوره ای از زمان، یکسان در نظر گرفت (اصل ارگادیک). گیبس در نیوهیون، در ایالت کنتیکت، زاده شد و در ییل و اروپا، از ۱۸۶۶ تا ۱۸۶۹، درس خواند. از۱۸۷۱، در دانشگاه ییل استاد فیزیک ریاضی (ریاضیات کاربردی) شد. بنا به قاعدۀ فازها، که در ۱۸۷۶ـ۱۸۷۸ منتشر شد: f = n + ۲ - r، که در آن f تعداد درجات آزادی، n تعداد اجزای مستقل شیمیایی، و r تعداد فازهای در حال تعادل، یعنی جامد، مایع، و گاز است. درجات آزادی عبارت اند از کمیت هایی مانند دما و فشار، که با تغییر آن ها تعداد فازها تغییر نمی کند. او مفهوم انرژی آزاد را، که از ابداعات خودش بود، شرح داد. این مفهوم مقیاسی برای انجام پذیری واکنش شیمیاییِ مفروض است و گیبس آن را برحسب انتالپی یا محتوای گرمایی، و انتروپی که مقیاسی برای بی نظمی سیستم شیمیایی است بیان کرد. او با استفاده از این کمیت مفهوم پتانسیل شیمیایی را مطرح کرد که معیاری است برای سنجش این که چگونه انرژیِ آزاد یک فاز خاص به تغییرات ترکیب بستگی دارد. هم دمای جذب گیبس نشان می دهد که تغییر در غلظت اجزای محلولی که با سطح در تماس است، هنگامی رخ می دهد که تغییری در کشش سطحی ایجاد شده باشد.
نظریه پرداز شیمی و فیزیک اهل امریکا. روش ریاضی بسیار دقیقی را در ترمودینامیک بسط داد و شیوه های بُرداری را در فیزیک بنا نهاد. قاعدۀ فازی را کشف و هم دمای جذب گیبس را عرضه کرد. چگونگی شرح قوانین متعدد ترمودینامیکی بر حسب نتایج حرکت تعداد بی شماری از اجسام، مانند مولکول ها، را بیان کرد. در روش مجموعۀ خود، عملکرد بسیاری از سیستم ها را در یک زمان، با عملکرد سیستمی منفرد در دوره ای از زمان، یکسان در نظر گرفت (اصل ارگادیک). گیبس در نیوهیون، در ایالت کنتیکت، زاده شد و در ییل و اروپا، از ۱۸۶۶ تا ۱۸۶۹، درس خواند. از۱۸۷۱، در دانشگاه ییل استاد فیزیک ریاضی (ریاضیات کاربردی) شد. بنا به قاعدۀ فازها، که در ۱۸۷۶ـ۱۸۷۸ منتشر شد: f = n + ۲ - r، که در آن f تعداد درجات آزادی، n تعداد اجزای مستقل شیمیایی، و r تعداد فازهای در حال تعادل، یعنی جامد، مایع، و گاز است. درجات آزادی عبارت اند از کمیت هایی مانند دما و فشار، که با تغییر آن ها تعداد فازها تغییر نمی کند. او مفهوم انرژی آزاد را، که از ابداعات خودش بود، شرح داد. این مفهوم مقیاسی برای انجام پذیری واکنش شیمیاییِ مفروض است و گیبس آن را برحسب انتالپی یا محتوای گرمایی، و انتروپی که مقیاسی برای بی نظمی سیستم شیمیایی است بیان کرد. او با استفاده از این کمیت مفهوم پتانسیل شیمیایی را مطرح کرد که معیاری است برای سنجش این که چگونه انرژیِ آزاد یک فاز خاص به تغییرات ترکیب بستگی دارد. هم دمای جذب گیبس نشان می دهد که تغییر در غلظت اجزای محلولی که با سطح در تماس است، هنگامی رخ می دهد که تغییری در کشش سطحی ایجاد شده باشد.
wikijoo: گیبس،_جوسایا_ویلارد_(۱۸۳۹ـ۱۹۰۳)