گیاهان کوهستانی

دانشنامه آزاد فارسی

گیاهان کوهستانی (alpine plants)
گیاهانی کوچک، در ارتفاعات بلند کوهستانی. این گیاهان با شرایط خشک سازش یافته اند و غالباً خصوصیات گیاهان قطبی را دارند. گل های این گیاهان نسبت به گل هایی که در ارتفاعات پایین تر می رویند روشن تر، و ریشه هایشان بزرگ تر است تا سطح اتکای مناسبی را ایجاد و حداکثر آب و مواد غذایی را از خاک کم عمق کوهستان جذب کنند. برگ های این گیاهان غالباً کرک دارند تا رطوبت را حفظ، و از گیاه در برابر سرما محافظت کنند. این گیاهان غالباً مدتی طولانی زیر برف اند. بیشتر گل های کوهستانی خود گرده افشاناند، زیرا حشرات عامل گرده افشانی در ارتفاعات بالا به ندرت یافت می شوند، هرچند برخی بیدها و پروانه ها تا ارتفاعات مشخصی زندگی می کنند. تولیدمثل رویشی در بین این گیاهان متداول است. گیاهان کوهستانیِ شاخص درختچه ای و علفیاند و متداول ترین آن ها عبارت اند از خاراشکن، رودودندرون، سیلن، آلکمیلا، بنفشه، و پامچال. در ایران، گونه های گوناگون گون، کلاه میرحسن، و چوبک را نیز جزو این گروه به حساب می آورند. این گیاهان تنوع بسیار دارند. برخی در خاک های مرطوب، و برخی در خاک های صخره ای خشک می رویند. در خاک های مرطوب، گیاهانی نظیر خزه ای ها و هپاتیک ها به فراوانی یافت می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس