گیاه پارچ ها

گیاه پارچ ها ( نام علمی: Nepenthes ) سرده ای از گیاه کوزه دار گوشت خوار گرمسیری از خانواده تک گونه ای پارچ گیاهان است. بیشتر گونه ها به صورت خزنده یا بوته های کم رشد می کنند. آنها با شهد خود حشرات و طعمه های دیگر را به دام های خود می کشانند، تله هایی که روی زمین دراز می کشند یا در هوا آویزان می شوند. هنگامی که حیوانات روی لبه پارچ فرود می آیند، به راحتی روی سطح لغزنده لیز می خورند و داخل پارچ می افتند. پارچ پر از مایع چسبناک و پر از آنزیم های گوارشی است که توسط غدد داخلی آن تولید می شود. بسیاری از گیاه پارچ ها در همزیستی با سایر موجودات زندگی می کنند که بسیاری از آنها کاملاً وابسته به گیاه هستند. بیشتر گونه های این جنس بومی منطقه خود هستند. منطقه پراکنش آن تا حد زیادی در جنوب شرقی آسیا و بیشترین تنوع زیستی در بورنئو، سوماترا و فیلیپین است. تعداد کمی از گونه های بسیار فراتر از جمله در سریلانکا، ماداگاسکار و سیشل یافت می شوند. شیوه زندگی گوشت خواری آنها به گیاهان اجازه می دهد در خاک فقیر از مواد مغذی رشد کنند. بیشتر گونه ها در جنگل های شیب استوایی با اختلاف دمای زیاد رشد می کنند. از سوی دیگر، تعداد کمی از گیاهان در مناطق پست مرطوب رشد می کنند، جایی که هم در روز و هم در شب گرم است. از زمان اولین توصیفات در قرن هفدهم، طبقه بندی این جنس مرتباً تجدید نظر شده است. بیش از ۱۶۰ گونه و تعداد زیادی جوره و دورگه توصیف شده است. بسیاری از گونه ها و ارقام با موفقیت پرورش یافته اند. به لطف دانش روزافزون فیزیولوژی گیاه، کاربردهای زیست تقلید مختلفی توسعه یافته است.
گونه های گیاه پارچ معمولاً از یک سیستم ریشه ای کم عمق و یک ساقه سرپایی یا بالارونده، اغلب با چندین متر طول تا ۱۵ متر یا بیشتر و معمولاً ۱ سانتی متر قطر یا کمتر تشکیل شده اند، اگرچه ممکن است در چند گونه ضخیم تر باشد مانند گیاه پارچ دودندان. از ساقه ها، برگ های متناوب و شمشیری شکل با تمام حاشیه برگ ها بیرون می آیند. امتداد نوار میانی ( پیچک ) ، که در برخی گونه ها به بالا رفتن کمک می کند، از نوک برگ بیرون زده است. در انتهای پیچک، پارچ تشکیل می شود. پارچ به عنوان یک جوانه کوچک شروع می شود و به تدریج گسترش می یابد و یک تله کروی یا لوله ای شکل را تشکیل می دهد. [ ۳] این اشکال می توانند فلوت شامپاین یا کاندوم مورد استفاده نادرست را تداعی کنند. [ ۴]