گیاه پارچ مویچه ( نام علمی: Nepenthes hispida ) ، یک گونه از سرده گیاه پارچ ها و بومی بورنئو است. تنها از پارک ملی لمبیر هیلز ( Lambir Hills National Park ) و مناطق اطراف آن با قطعیت شناخته شده است. [ ۳] گیاه پارچ مویچه به عنوان وابسته به حفاظت در فهرست سرخ آی یوسی ان ۲۰۰۶ از گونه های در معرض خطر قرار گرفته است. در طبیعت، گیاه پارچ مویچه تنها به عنوان دورگه با گیاه پارچ رینوارت شناخته شده است. [ ۴] [ ۵]
ساقه گیاه پارچ مویچه تا ۶ متر طول و ۶ میلی متر قطر رشد می کند. طول میانگره های استوانه ای تا ۱۵ سانتی متر است. برگ ها از نظر بافت بدون ضایعات و کوره ای هستند. ورقه از نظر ریخت شناسی مستطیلی است و می تواند تا ۲۸ سانتی متر طول و ۴ سانتی متر عرض داشته باشد. راس لایه نازک و منفرد و اغلب نابرابر است. قاعده برگ ضعیف، آمپلکسیکال و اغلب جریان دار است. سه رگه طولی در امتداد لایه در هر طرف از میانی قرار دارند. رگه های پنتی نامشخص هستند. طول پیچک ها به ۱۵ سانتی متر می رسد. [ ۴]
پارچ های گیاه پارچ مویچه به ندرت بیش از ۱۵ سانتی متر ارتفاع و ۸ سانتی متر عرض دارند. در قسمت های پایین بیضی و در قسمت های فوقانی زیر استوانه ای هستند. پارچ های هوایی یا بالایی نسبت به پارچ های پایینی یا زمینی بیشتر استوانه ای هستند. دو بال حاشیه دار به عرض ۳ میلی متر از جلوی پارچ ها می گذرد. این بال ها اغلب در پارچ های بالایی وجود ندارند. دهانه یا دهانه پارچ بیضی شکل و مایل است. پریستوم گرد و تا ۱۲ میلی متر عرض دارد. دریچه یا کلاهک بیضی شکل است. یک خار بدون انشعاب به طول تا ۵ میلی متر در پایه درپوش قرار می گیرد. [ ۴]
گیاه پارچ مویچه دارای گل آذین خوشه افشان است. دمگل تا ۵ سانتی متر طول و ۱. ۵ سانتی متر ضخامت دارد. راشیس ضعیف است و ممکن است به طول ۱۰ سانتی متر برسد. دمگل های جزئی که تا ۸ میلی متر طول دارند فقط در پایه دو گل هستند و در غیر این صورت یک گل هستند. کاسبرگ ها بیضی شکل و تا ۴ میلی متر طول دارند. گل آذین نر و ماده ساختاری مشابه دارند. توده ای بسیار متراکم از کرک های خاکستری مایل به ارغوانی، ساقه را پوشانده است. پوشش پراکنده تری از موهای کوتاهتر روی گل آذین وجود دارد. موهای سطح برگها ظاهراً کادوس ( caducous ) هستند یا در مراحل اولیه رشد می ریزند. [ ۴]
در کتاب گیاه پارچ های بورنئو ( Nepenthes of Borneo ) ، چارلز کلارک می نویسد: "گیاه پارچ مویچه از تعدادی از محلات در شمال ساراواک و برونئی جمع آوری شده است، جایی که توزیع آن با گیاه پارچ پشمالو همپوشانی دارد". [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساقه گیاه پارچ مویچه تا ۶ متر طول و ۶ میلی متر قطر رشد می کند. طول میانگره های استوانه ای تا ۱۵ سانتی متر است. برگ ها از نظر بافت بدون ضایعات و کوره ای هستند. ورقه از نظر ریخت شناسی مستطیلی است و می تواند تا ۲۸ سانتی متر طول و ۴ سانتی متر عرض داشته باشد. راس لایه نازک و منفرد و اغلب نابرابر است. قاعده برگ ضعیف، آمپلکسیکال و اغلب جریان دار است. سه رگه طولی در امتداد لایه در هر طرف از میانی قرار دارند. رگه های پنتی نامشخص هستند. طول پیچک ها به ۱۵ سانتی متر می رسد. [ ۴]
پارچ های گیاه پارچ مویچه به ندرت بیش از ۱۵ سانتی متر ارتفاع و ۸ سانتی متر عرض دارند. در قسمت های پایین بیضی و در قسمت های فوقانی زیر استوانه ای هستند. پارچ های هوایی یا بالایی نسبت به پارچ های پایینی یا زمینی بیشتر استوانه ای هستند. دو بال حاشیه دار به عرض ۳ میلی متر از جلوی پارچ ها می گذرد. این بال ها اغلب در پارچ های بالایی وجود ندارند. دهانه یا دهانه پارچ بیضی شکل و مایل است. پریستوم گرد و تا ۱۲ میلی متر عرض دارد. دریچه یا کلاهک بیضی شکل است. یک خار بدون انشعاب به طول تا ۵ میلی متر در پایه درپوش قرار می گیرد. [ ۴]
گیاه پارچ مویچه دارای گل آذین خوشه افشان است. دمگل تا ۵ سانتی متر طول و ۱. ۵ سانتی متر ضخامت دارد. راشیس ضعیف است و ممکن است به طول ۱۰ سانتی متر برسد. دمگل های جزئی که تا ۸ میلی متر طول دارند فقط در پایه دو گل هستند و در غیر این صورت یک گل هستند. کاسبرگ ها بیضی شکل و تا ۴ میلی متر طول دارند. گل آذین نر و ماده ساختاری مشابه دارند. توده ای بسیار متراکم از کرک های خاکستری مایل به ارغوانی، ساقه را پوشانده است. پوشش پراکنده تری از موهای کوتاهتر روی گل آذین وجود دارد. موهای سطح برگها ظاهراً کادوس ( caducous ) هستند یا در مراحل اولیه رشد می ریزند. [ ۴]
در کتاب گیاه پارچ های بورنئو ( Nepenthes of Borneo ) ، چارلز کلارک می نویسد: "گیاه پارچ مویچه از تعدادی از محلات در شمال ساراواک و برونئی جمع آوری شده است، جایی که توزیع آن با گیاه پارچ پشمالو همپوشانی دارد". [ ۴]
wiki: گیاه پارچ مویچه