گیاه خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) یا گیاخوردن. خوردن نبات و علف خوردن. چریدن : گیا گر خورد جانور باک نیست چرا جانور جانور را چراست.منوچهری.گفت درویش من نخواهم چیزمن توانم گیاه خوردن نیز.مکتبی.تَبَقﱡل ؛ گیاه خوردن. ( دهار ) ( منتهی الارب ).