گیاه بر. [ ب ُ ] ( نف مرکب ) برنده ٔگیاه. || ( اِ مرکب ) داس که بدان دروند. ( السامی فی الاسامی ): مِحَشَّة؛ گیاه بر. داس گیاه. ( مقدمة الادب زمخشری چ تهران ص 101 ). داس و علف درو. آلتی باشد آهنین که بدان گیاه و علف را برند و قطع کنند.
