گکوی سنگی تیغه دار ( نام علمی: 'Cyrtopodion scabrum' ) گونه ای گکو می باشد که اغلب در شب فعال است. این خزنده در ایران فقط به عنوان یک گکوی خانگی شناخته شده است.
از حشرات به خصوص قاب بالان، پشه ها و مورچه های بال دار تغذیه می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
فلس های زیر فک مشخص که جفت پیشین بزرگ و در برخورد با یکدیگر؛ بدون برآمدگی های زیر ران؛ فقط جنس نر با ۴ تا ۷ سوراخ پیش مخرجی دارند؛ فلس های زیر دمی پلاک مانند بزرگ که به فاصله پهنای سر در پشت مخرج گسترش یافته اند؛ پلاک های زیر دمی در یک ردیف منفرد میانی؛ برآمدگی های پشتی بشدت تیغه ای، سه وجهی و به طور مشخص بزرگتر از فضای بین هم هستند. نوک پوزه آن تا مخرج ۵۵ میلیمتر و دم ۶۸ میلیمتر است.
رنگ: پشت خاکستری یا حنایی با نقاط قهوه ای که در ردیف های طولی ردیف شده اند.
نواحی کویری یا نیمه بیابانی، گاهی معتدل یا کوهستانی و خزری، اغلب در خانه ها، بناهای قدیمی یا متروکه، باغ ها، و نیز دشت ها، دامنه ها و نواحی سنگلاخی با پوشش گیاهی فراوان یا اندک.
پراکندگی آن هند تا ترکیه و عراق، اردن و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، مصر تا اتیوپی.
از حشرات به خصوص قاب بالان، پشه ها و مورچه های بال دار تغذیه می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
فلس های زیر فک مشخص که جفت پیشین بزرگ و در برخورد با یکدیگر؛ بدون برآمدگی های زیر ران؛ فقط جنس نر با ۴ تا ۷ سوراخ پیش مخرجی دارند؛ فلس های زیر دمی پلاک مانند بزرگ که به فاصله پهنای سر در پشت مخرج گسترش یافته اند؛ پلاک های زیر دمی در یک ردیف منفرد میانی؛ برآمدگی های پشتی بشدت تیغه ای، سه وجهی و به طور مشخص بزرگتر از فضای بین هم هستند. نوک پوزه آن تا مخرج ۵۵ میلیمتر و دم ۶۸ میلیمتر است.
رنگ: پشت خاکستری یا حنایی با نقاط قهوه ای که در ردیف های طولی ردیف شده اند.
نواحی کویری یا نیمه بیابانی، گاهی معتدل یا کوهستانی و خزری، اغلب در خانه ها، بناهای قدیمی یا متروکه، باغ ها، و نیز دشت ها، دامنه ها و نواحی سنگلاخی با پوشش گیاهی فراوان یا اندک.
پراکندگی آن هند تا ترکیه و عراق، اردن و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، مصر تا اتیوپی.
