گکوکوجو

گِکُوکوجُو ( به ژاپنی: 下剋上 Gekokujō ) از لحاظ لغوی به معنای «سرنگونی یا فراتر رفتن از مافوق» در زبان ژاپنی است. از نظر تاریخی گکوکوجو به خصوص در دوره موروماچی دیده می شود. پس از شورش اونین در سال ۱۴۶۷ میلادی در مناطق گوناگون گِکُوکوجُو رخ داد و با براندازی شوگوها یا فرمانداران محلی، افراد فرودست آن ها قدرت را در دست گرفتند. در این دوران فرمانداران محلی کوچک برانداخته شدند و جای خود را به دایمیوهای دوره سنگوکو دادند.