گژگن

لغت نامه دهخدا

گژگن.[ گ ُ ژَ گ َ ] ( اِ ) نام طائری که پرهای آن به تیر نصب کنند. ( آنندراج ). جغد. بوم. صرد. بترکی آنرا کوجوکن گویند. ( شعوری ج 2 ورق 322 ). و رجوع به گژنه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس