گویندگی

/guyandegi/

معنی انگلیسی:

narration

لغت نامه دهخدا

گویندگی. [ ی َ دَ / دِ ] ( حامص ) عمل گوینده. سخنگویی. سخن سازی. سخنوری. سخنسرایی. نطق کردن :
زبان چرب گویندگی فرّ اوست
دلیری و مردانگی پرّ اوست.

فردوسی ( شاهنامه ج 4 ص 1967 ).

۱ - سخنگویی نطق . ۲ - خوانندگی ( آواز ) قوالی : مثل حافظ احمد قزوینی که در گویندگی طاق و در پیچش آواز و نمک خوانندگی شهر. آفاق بود .

(یَ دِ ) (حامص . ) ۱ - سخن گویی ، نطق . ۲ - خوانندگی (آواز )، قوالی .

۱. شغل و عمل گوینده.
۲. گوینده بودن.

narration (اسم)

خبر، داستان، سرگذشت، توصیف، داستانسرایی، گویندگی

روایة

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید