گویش پرونسی از گویش های زبان اکسیتان است که در مناطق محدودی از کشور فرانسه حدود سیصد و شصت هزار تن گویشور دارد. این زبان نزدیکی زیادی با گویش لیموزینی دارد و از مجموعه زبان های رومی محسوب می شود. پرونسی گویش های متعددی را در بر می گیرد و دارای ادبیات مکتوب است. فردریک میسترال برنده جایزه ادبی نوبل از ادیبان این زبان نیز بشمار می آید.
... [مشاهده متن کامل]
این یک نوشتار خُرد پیرامون زبان و زبان شناسی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
منابع [ویرایش]
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «پرونسی»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۴ مهٔ ۲۰۱۱ ) .
[نهفتن]
ن • ب • و
زبان های رومی تبار
[نمایش] شاخه ایتالی تبار و غربی
[نمایش] زبان های رومی تبار شرقی و جنوبی
نوشتار کج نشان دهندهٔ مرگ زبان; ضخیم نشان دهندهٔ فهرست زبان ها بر پایه جمعیت سخنگویان بومی; زبان های میان پرانتز نوع ( زبان شناسی ) از زبان مطرح شده در سمت راست هستند.
رده ها: زبان های اروپازبان های روم یزبان های فرانسه زبان های هندواروپایی فرانسه
قس عربی
اللغة البروفنسالیة ( بالأوکسیتانیة: Provençu أو Prouvençau ) هی لهجة من الأوکسیتانیة تتحدث بها أقلیة من الناس فی جنوب فرنسا ومعظمهم فی بروفنس. فی العالم الناطق بالإنکلیزیة، یستخدم وصف "البروفنسالیة" غالبًا للإشارة إلى کامل اللهجات الأوکسیتانیة، ولکن الواقع یشیر تحدیدًا إلى اللهجة المستخدمة فی بروفانس.
هذه المقالة بذرة تحتاج للنمو والتحسین؛ فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیف: لغات فرنسا
قس انگلیسی
Provençal ( Occitan: Provençau or Prouvençau [pʀuveⁿˈsaw] ) is a dialect of Occitan spoken by a minority of people in southern France, mostly in Provence. In the English - speaking world, "Provençal" is often used to refer to all dialects of Occitan, but it actually refers specifically to the dialect spoken in Provence.
"Provençal" ( with "Limousin" ) is also the customary name given to the older version of the langue d'oc used by the troubadours of medieval literature, corresponding to Old French or the langue d'oïl of the northern areas of France.
In 2007, the ISO 639 - 3 code changed from prv to oci, as prv was merged into oci.
Contents [show]
[edit]Sub - dialects
The main sub - dialects of Provençal are:
Rodanenc ( in French Rhodanien ) around the lower Rhone river, Arles, Avignon, Nîmes.
A Rodanenc subvariety, the Shuadit ( or Judeo - Provençal ) , has been considered extinct since 1977. It was spoken by the Jewish community around Avignon. When Jews were granted freedom of residence in France the dialect declined.
Maritim or Centrau or Mediterranèu ( Maritime or Central or Mediterranean ) around Aix - en - Provence, Marseilles, Toulon, Cannes, Antibes, Grasse, Forcalquier, Castellane, Draguignan, Catalonia.
Niçard in the lower County of Nice.
Gavòt ( in French Gavot ) , spoken in the Western Occitan Alps, around Digne, Sisteron, Gap, Barcelonnette and the upper County of Nice, but also in a part of the Ardèche, is not exactly a subdialect of Provençal, but rather a closely related Occitan dialect, also known as Vivaro - Alpine. So is the dialect spoken in the upper valleys of Piedmont, Italy ( Val Maira, Val Varacha, Val d'Estura, Entraigas, Limon, Vinai, Pignerol, Sestriera ) . [1] Some people view Gavòt as a variety of Provençal since a part of the Gavot area ( near Digne and Sisteron ) belongs to historical Provence.
[edit]Grammar
Written in mistralian norm ( "normo mistralenco" ) the definite articles are masculine lou, feminine la, and plural li ( lis before vowels ) . Nouns and adjectives, the Latin masculine endings have mostly dropped, but - e remains, while the feminine ending is - o. Nouns do not inflect for number, but all adjectives ending in vowels ( - e or - o ) become - i, and all plural adjectives take - s before vowels: lo bon ami "the good friend" ( masc. ) , la bono amigo "the good friend" ( fem. ) , li bons ami "the good friends" ( masc. ) , li bonis amigo "the good friends" ( fem. ) .
Written in classical norm ( "norma classica" ) the definite articles are masculine lo, feminine la, and plural lis. Nouns and adjectives, the Latin masculine endings have mostly dropped, but - e remains, while the feminine ending is - a. Nouns do inflect for number, all adjectives ending in vowels ( - e or - a ) become - i, and all plural adjectives take - s: lo bon amic "the good friend" ( masc. ) , la bona amiga "the good friend" ( fem. ) , lis bons amics "the good friends" ( masc. ) , lis bonis amigas "the good friends" ( fem. ) .
The prononciation always remains the same, the two norms ( mistralian and classical ) are only two different ways to write the same language.
[edit]Literature
Modern Provençal literature was given impetus by Nobel laureate Frédéric Mistral and the association Félibrige he founded with other writers, such as Théodore Aubanel. The beginning of the 20th Century saw other authors like Joseph d'Arbaud and Valère Bernard. It has been enhanced and modernized since the second half of the 20th Century by writers such as Robèrt Lafont, Pierre Pessemesse, Claude Barsotti, Max - Philippe Delavouët, Philippe Gardy, Florian Vernet, . . .
... [مشاهده متن کامل]
این یک نوشتار خُرد پیرامون زبان و زبان شناسی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
منابع [ویرایش]
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «پرونسی»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۴ مهٔ ۲۰۱۱ ) .
[نهفتن]
ن • ب • و
زبان های رومی تبار
[نمایش] شاخه ایتالی تبار و غربی
[نمایش] زبان های رومی تبار شرقی و جنوبی
نوشتار کج نشان دهندهٔ مرگ زبان; ضخیم نشان دهندهٔ فهرست زبان ها بر پایه جمعیت سخنگویان بومی; زبان های میان پرانتز نوع ( زبان شناسی ) از زبان مطرح شده در سمت راست هستند.
رده ها: زبان های اروپازبان های روم یزبان های فرانسه زبان های هندواروپایی فرانسه
قس عربی
اللغة البروفنسالیة ( بالأوکسیتانیة: Provençu أو Prouvençau ) هی لهجة من الأوکسیتانیة تتحدث بها أقلیة من الناس فی جنوب فرنسا ومعظمهم فی بروفنس. فی العالم الناطق بالإنکلیزیة، یستخدم وصف "البروفنسالیة" غالبًا للإشارة إلى کامل اللهجات الأوکسیتانیة، ولکن الواقع یشیر تحدیدًا إلى اللهجة المستخدمة فی بروفانس.
هذه المقالة بذرة تحتاج للنمو والتحسین؛ فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیف: لغات فرنسا
قس انگلیسی
Provençal ( Occitan: Provençau or Prouvençau [pʀuveⁿˈsaw] ) is a dialect of Occitan spoken by a minority of people in southern France, mostly in Provence. In the English - speaking world, "Provençal" is often used to refer to all dialects of Occitan, but it actually refers specifically to the dialect spoken in Provence.
"Provençal" ( with "Limousin" ) is also the customary name given to the older version of the langue d'oc used by the troubadours of medieval literature, corresponding to Old French or the langue d'oïl of the northern areas of France.
The main sub - dialects of Provençal are:
Rodanenc ( in French Rhodanien ) around the lower Rhone river, Arles, Avignon, Nîmes.
A Rodanenc subvariety, the Shuadit ( or Judeo - Provençal ) , has been considered extinct since 1977. It was spoken by the Jewish community around Avignon. When Jews were granted freedom of residence in France the dialect declined.
Maritim or Centrau or Mediterranèu ( Maritime or Central or Mediterranean ) around Aix - en - Provence, Marseilles, Toulon, Cannes, Antibes, Grasse, Forcalquier, Castellane, Draguignan, Catalonia.
Niçard in the lower County of Nice.
Gavòt ( in French Gavot ) , spoken in the Western Occitan Alps, around Digne, Sisteron, Gap, Barcelonnette and the upper County of Nice, but also in a part of the Ardèche, is not exactly a subdialect of Provençal, but rather a closely related Occitan dialect, also known as Vivaro - Alpine. So is the dialect spoken in the upper valleys of Piedmont, Italy ( Val Maira, Val Varacha, Val d'Estura, Entraigas, Limon, Vinai, Pignerol, Sestriera ) . [1] Some people view Gavòt as a variety of Provençal since a part of the Gavot area ( near Digne and Sisteron ) belongs to historical Provence.
Modern Provençal literature was given impetus by Nobel laureate Frédéric Mistral and the association Félibrige he founded with other writers, such as Théodore Aubanel. The beginning of the 20th Century saw other authors like Joseph d'Arbaud and Valère Bernard. It has been enhanced and modernized since the second half of the 20th Century by writers such as Robèrt Lafont, Pierre Pessemesse, Claude Barsotti, Max - Philippe Delavouët, Philippe Gardy, Florian Vernet, . . .