اشتوکاوی ( Štokavian ) گویش اصلی سامانهٔ «زبان های اسلاوی جنوب مرکزی» شامل زبان های صربی - کرواتی، صربی، کرواتی و بوسنیایی است.
گویش اشتوکاوی در صربستان، مونته نگرو، بوسنی و هرزگوین، بخش جنوبی ایالت بورگن لاند در اتریش و در بخشی از کرواسی صحبت می شود. زبان های استاندارد صربی، کرواتی و بوسنیایی، همگی مبنی بر گویش نو - اشتوکاوی هستند.
زیرشاخه های اولیه اشتوکاوی ۲ سرمنشا دارند: یکی از آنها زیرگویش نیا - اشتوکاوی و دیگری نو - اشتوکاوی است که در هر یک از آنها، واج نیااسلاوی jat به طرز متفاوتی دگرگون شده است. به طور کلی، گویش شناسی نوین، ۷ زیرگویش اشتوکاوی را به رسمیت می شناسد ( برخی بر این عقیده اند که یکی از این دو زیرگویش، فزون تر است، اما این دیدگاه فراگیر نیست ) .
کهن ترین گویشی که از جنوب خاوری تیموک نزدیک مرز بلغارستان تا شهر پریزرن ( در کوزوو ) گسترده است. این گویش، غالباً در متوهیا، پیرامون پریزرن، گنییلان و به ویژه در اشترپتس؛ در جنوب صربستان پیرامون بویانوواتس، ورانیه، لسکوواتس، نیش، آلکسیناتس در بخشی از دره توپلیتسا در اطراف پروکوپلیه؛ در صربستان خاوری اطراف پیروت، اسوِرلیگ، سوکوبانیا، بولیواتس، کنیاژواتس و سرانجام در ناحیه اطراف زایچار، جایی که گویش کوزوو - رساوا بارزتر می شود.
همچنین معروف به شوکاچکی یا گویش اشچاکاوی کهن، که توسط مردمان شوکتسی ساکن در برخی بخش های اسلوونی، باچکا، بارانیا، سیرمیا؛ در کرواسی و وویوودینا و نیز در بوسنی شمالی صحبت می شود.
همچنین معروف به اشچاکاوی یکاویایی، که دارای تلفظ یکاویایی در میان اکثریت بزرگی از گونه های محلی است و توسط بیشتر مسلمانان بوسنیایی که در شهرهای سارایوو، توزلا و زنیتسا زندگی می کنند و نیز توسط بیشتر کروات ها و صرب هایی که در این نواحی می زیند، صحبت می شود.
همچنین معروف به لیکاوی کهن، که در مونته نگروی خاوری در پودگوریتسا و تستینیه؛ پیرامون شهر نووی پازار در سانجاک خاوری در صربستان و در روستای پروی در ایستریا صحبت می شود.
همچنین معروف به لیکاوی کهن تر، که بیشتر در کوزووی باختری و جنوب خاوری؛ در دره ایبار همراه با کرالیوو؛ پیرامون کروشِواتس، ترستنیک و در ژوپا، در بخشی از دره توپلیتسا ( کورشوملیا ) ؛ در دره موراوا ( یاگودینا، چوپریا، پاراچین ) ؛ در دره رساوا ( اسویلایناتس، دسپوتوواتس ) ؛ و جنوب خاوری صربستان ( اسمدِرِوو، پوژارِواتس، بور، مایدانپک، نگوتین ) و یک بخش از بنات ( اطراف کووین، بلاتسرک وا و ورشاتس ) صحبت می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگویش اشتوکاوی در صربستان، مونته نگرو، بوسنی و هرزگوین، بخش جنوبی ایالت بورگن لاند در اتریش و در بخشی از کرواسی صحبت می شود. زبان های استاندارد صربی، کرواتی و بوسنیایی، همگی مبنی بر گویش نو - اشتوکاوی هستند.
زیرشاخه های اولیه اشتوکاوی ۲ سرمنشا دارند: یکی از آنها زیرگویش نیا - اشتوکاوی و دیگری نو - اشتوکاوی است که در هر یک از آنها، واج نیااسلاوی jat به طرز متفاوتی دگرگون شده است. به طور کلی، گویش شناسی نوین، ۷ زیرگویش اشتوکاوی را به رسمیت می شناسد ( برخی بر این عقیده اند که یکی از این دو زیرگویش، فزون تر است، اما این دیدگاه فراگیر نیست ) .
کهن ترین گویشی که از جنوب خاوری تیموک نزدیک مرز بلغارستان تا شهر پریزرن ( در کوزوو ) گسترده است. این گویش، غالباً در متوهیا، پیرامون پریزرن، گنییلان و به ویژه در اشترپتس؛ در جنوب صربستان پیرامون بویانوواتس، ورانیه، لسکوواتس، نیش، آلکسیناتس در بخشی از دره توپلیتسا در اطراف پروکوپلیه؛ در صربستان خاوری اطراف پیروت، اسوِرلیگ، سوکوبانیا، بولیواتس، کنیاژواتس و سرانجام در ناحیه اطراف زایچار، جایی که گویش کوزوو - رساوا بارزتر می شود.
همچنین معروف به شوکاچکی یا گویش اشچاکاوی کهن، که توسط مردمان شوکتسی ساکن در برخی بخش های اسلوونی، باچکا، بارانیا، سیرمیا؛ در کرواسی و وویوودینا و نیز در بوسنی شمالی صحبت می شود.
همچنین معروف به اشچاکاوی یکاویایی، که دارای تلفظ یکاویایی در میان اکثریت بزرگی از گونه های محلی است و توسط بیشتر مسلمانان بوسنیایی که در شهرهای سارایوو، توزلا و زنیتسا زندگی می کنند و نیز توسط بیشتر کروات ها و صرب هایی که در این نواحی می زیند، صحبت می شود.
همچنین معروف به لیکاوی کهن، که در مونته نگروی خاوری در پودگوریتسا و تستینیه؛ پیرامون شهر نووی پازار در سانجاک خاوری در صربستان و در روستای پروی در ایستریا صحبت می شود.
همچنین معروف به لیکاوی کهن تر، که بیشتر در کوزووی باختری و جنوب خاوری؛ در دره ایبار همراه با کرالیوو؛ پیرامون کروشِواتس، ترستنیک و در ژوپا، در بخشی از دره توپلیتسا ( کورشوملیا ) ؛ در دره موراوا ( یاگودینا، چوپریا، پاراچین ) ؛ در دره رساوا ( اسویلایناتس، دسپوتوواتس ) ؛ و جنوب خاوری صربستان ( اسمدِرِوو، پوژارِواتس، بور، مایدانپک، نگوتین ) و یک بخش از بنات ( اطراف کووین، بلاتسرک وا و ورشاتس ) صحبت می شود.
wiki: گویش اشتوکاوی