گویسه

لغت نامه دهخدا

گویسه. [ گ َ س َ / س ِ ] ( اِ ) به معنی گویس باشد که ظرف و انای شیر و ماست است. ( برهان ). رجوع به گاودوش و گویش و گویشه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - ظروف شیر و ماست و دوغ . ۲ - چوبی که بدان دوغ را جهت بر آوردن مسکه زنند شیرزنه .
بمعنی گویس باشد که ظرف وانای شیر و ماست است .

پیشنهاد کاربران

بپرس