گویتر

لغت نامه دهخدا

گویتر. [ گ َ ت َ ] ( اِخ )دهی است از دهستان بیرون بشم بخش کلاردشت شهرستان نوشهر. واقع در 13هزارگزی جنوب خاوری حسن کیف و یک هزارگزی شوسه مرزن آباد به کلاردشت. در محلی کوهستانی و هوای آن معتدل و سکنه آن 540 تن است. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و تهیه زغال و چوب است. معصوم زاده ای به نام سید محمد دارد که در کنار شوسه در اراضی این ده واقع است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس