گویای تبریزی

لغت نامه دهخدا

گویای تبریزی. [ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) ( میرزا کامران ) متخلص به گویا برادر میرزا داراب جویا و شاگرد سامری تبریزی است. از ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست و گویا صاحب دیوان و مثنوی است و دیوان او به نام «بندگی نامه » معروف است. ( دانشمندان آذربایجان ص 220 ) ( الذریعة ج 9 ص 937 ).

فرهنگ فارسی

متخلص بگویا برادر میرزا داراب جویا و شاگرد سامری تبریزی است . از ولادت و وفات اواطلاعی در دست نیست و گویا صاحب دیوان و مثنوی است و دیوان او بنام بندگی نامه معروف است .

پیشنهاد کاربران

بپرس