گویا، محمّدعلی (کرمانشاه ۱۳۱۳ـ تهران ۱۳۸۰ش)
گویا، محمّدعلی
شاعر و طنزپرداز ایرانی. در ۱۳۳۳ش به دانشکدۀ معماری و روزنامه نگاری راه یافت و در ۱۳۳۷ با دو مدرک کارشناسی فارغ التحصیل شد. مدتی در دانشکدۀ علوم به تدریس روزنامه نگاری پرداخت و پس از آن تا ۱۳۵۹، که بازنشسته شد، به استخدام وزارت مسکن و شهرسازی درآمد. در زمان تحصیل، اشعار طنزی را در نشریۀ توفیق به چاپ رساند. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در کار او وقفه افتاد، اما با انتشار مجدد توفیق در ۱۳۳۷ عضو هیئت تحریریۀ آن شد و اشعار طنزش را با نام های مستعار شترمرغ، بلبل گویا، شیر گویا، طوطی گویا، گویای اسرار، مهندس الشعرا، بی زبان و خاموش به چاپ رساند. او تا ۱۳۵۰ عضو ثابت هیئت تحریریۀ توفیق بود و پس از بسته شدن توفیق در همان سال، با هیچ نشریه ای همکاری نکرد. در ۱۳۶۹ با انتشار هفته نامۀ گل آقا به آن پیوست، و در ۱۳۷۲ مؤسسۀ گل آقا از وی تجلیل کرد.
گویا، محمّدعلی
شاعر و طنزپرداز ایرانی. در ۱۳۳۳ش به دانشکدۀ معماری و روزنامه نگاری راه یافت و در ۱۳۳۷ با دو مدرک کارشناسی فارغ التحصیل شد. مدتی در دانشکدۀ علوم به تدریس روزنامه نگاری پرداخت و پس از آن تا ۱۳۵۹، که بازنشسته شد، به استخدام وزارت مسکن و شهرسازی درآمد. در زمان تحصیل، اشعار طنزی را در نشریۀ توفیق به چاپ رساند. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در کار او وقفه افتاد، اما با انتشار مجدد توفیق در ۱۳۳۷ عضو هیئت تحریریۀ آن شد و اشعار طنزش را با نام های مستعار شترمرغ، بلبل گویا، شیر گویا، طوطی گویا، گویای اسرار، مهندس الشعرا، بی زبان و خاموش به چاپ رساند. او تا ۱۳۵۰ عضو ثابت هیئت تحریریۀ توفیق بود و پس از بسته شدن توفیق در همان سال، با هیچ نشریه ای همکاری نکرد. در ۱۳۶۹ با انتشار هفته نامۀ گل آقا به آن پیوست، و در ۱۳۷۲ مؤسسۀ گل آقا از وی تجلیل کرد.