گوی زر

لغت نامه دهخدا

گوی زر. [ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گوی زرین. گوی که از زر باشد. || کنایه از آفتاب است. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا )( ناظم الاطباء ). شمس. خورشید. گوی زرین :
بدرد جیب آسمان و بر او
گوی زر آشکار بندد صبح.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

گوی زرین . گوی که از زر باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس