گوی ربا ی

لغت نامه دهخدا

گوی ربای. [ رُ ] ( نف مرکب ) که برنده شود. که مقدم گردد. ناجح. پیروزشونده :
بیا و گوی به میدان شاعری بفکن
که تاکه آید از ما به شعر گوی ربای.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

( گوی ربا ی ) ( صفت ) ۱ - آنکه در بازی گوی و چوگان پیروز شود . ۲ - پرنده پیروز شونده : بیا و گوی بمیدان شاعری بفکن که تا که آید از ما بشعر گوی ربای . ( سوزنی )

پیشنهاد کاربران

بپرس