گوی انگله. [ اَ گ َ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) گوی انگل. تکمه و حلقه را گویند که بر گریبان پیراهن و غیره دوزند، چه گوی به معنی تکمه و انگله به معنی حلقه باشد که گوی در آن اندازند و گاهی آن حلقه را نیز گوی انگله میگویند. ( برهان قاطع ). حلقه ای که تکمه در آن اندازند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( فرهنگ سروری ). دگمه و مادگی. قزن قفلی. گوگ. گوگه و گوک. گوانگل و گوانگله و گوی انگل. رجوع به هریک از این کلمات شود :
از شکفه شاخسار جیب گشاده چو صبح
ساخته گوی انگله دانه در خوشاب.خاقانی.
بر جیب کمال آن مقدس
گوی انگله ای است چرخ اطلس.خاقانی.
جیب گهر شکوفه و گوی انگله است غنچه
کز باد نوبهاری آکنده شد به عنبر.خاقانی.
گوی انگله قباچه گر بگشایی
بر من ز بهشت هشت در بگشایی.کمال اسماعیل ( از فرهنگ سروری ).
|| جوز گره و آن نوعی از گره باشد. || کنایه از آفتاب است. ( برهان قاطع ).