گوپتا سلسله

دانشنامه آزاد فارسی

گوپْتا، سلسلۀ (Gupta dynasty)
گوپْتا، سلسله
سلسلۀ فرمانروایان موروثی در هند که بیشترِ شمال و مرکز آن سرزمین را تحت فرمان خود متحد کرد (۳۲۰ـ۵۵۰م). پایگاه اصلی آن در منطقۀ ماگادها، مرکز درۀ گنگ، با پایتختی پاتالیپوترا، بود. چاندرا گوپتای اول، چاندرا گوپتای دوم و سامودرا گوپتا نفوذ گوپتا را با فتوحات نظامی در شرق، غرب و جنوب گسترش دادند. حملات هون ها در شمال غربی از قرن ۶م ساختار اداری غیرمتمرکز گوپتا را ضعیف کرد و روبه اضمحلال برد. این سلسله از چندین ایالتِ به جا مانده از فروپاشی امپراتوری کوشان منشأ گرفت (ح ۲۰۰م). فتوحات آن نوعی استقلال برای این سرزمین پدیدآورد و جامعه ای مرفه را ایجاد کرد که در آن سانسکریت در حوزۀ مذهبی رشد کرد و در شمال هند، به زبان رسمی تبدیل شد. در اوج عظمت امپراتوری گوپتا، مذاهب هند و بودایی، تجارت و هنر به چنان شکوفایی رسید که از این دوره به منزلۀ عصر زرین یا کلاسیک تمدن هندی یاد می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس