گوهرکشی

لغت نامه دهخدا

گوهرکشی. [ گ َ / گُو هََ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) عمل گوهرکش. حمل گوهر :
غنی کرد گردنکشان را ز گنج
ز گوهرکشی لشکر آمد به رنج.
نظامی.
مکلل به گوهر قبایی پرند
چو پروین به گوهرکشی ارجمند.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس