گوهرها

(یا: جواهرات) سنگ های کمیاب و گران بها که ارزش آن ها به خاطر زیبایی، استحکام و دوامشان است. این سنگ ها در جواهرسازی برای زینت به کار می روند یا در موزه ها نگهداری می شوند و یا جزیی از ثروت ملی و پشتوانۀ مالی کشورها به شمار می آیند. قیمت هر گوهر به وزن، اندازه، کمیابی، زیبایی بصری، میزان انکسار نور، خلوص و رنگ آن بستگی دارد. معیار سنجش وزن گوهرها قیراط است. گوهرها انواع مختلف دارند: الماس که کربن فشردۀ خالص است، گران بهاترین و نادرترین گوهر شمرده می شود و سخت ترین کانی شناخته شدۀ طبیعی است. تراش الماس به صورت برلیان، به آن ارزش بیشتری می دهد. از مهم ترین گوهرهای دیگر یاقوت و زمرّد است که معمولاً اولی به رنگ سرخ و دومی به رنگ سبز به چشم می آید. نوعی یاقوت زرد نیز به نام توپاز در امریکای جنوبی یافت شده است. از سنگ های نیمه گران بها مانند یَشم، فیروزه، فَلامَک، عقیق و اوپال در جواهرسازی استفاده می شود. در همۀ احجار کریمه میزان بازتاب و شکست نور، خلوص، اندازه، تلألو و تغییر رنگ در جهات مختلف از عوامل تعیین کنندۀ قیمت آن هاست. اولین الماس مصنوعی به وسیلۀ شرکت جنرال الکتریک امریکا در ۱۹۵۵ زیر فشار فوق العاده و دمای بیش از ۲۴۰۰ درجه ساخته شد. این الماس صرفاً مصرف صنعتی دارد. یاقوت و زمرد هم به طور مصنوعی در ابعاد کوچک ساخته می شود، امّا هزینۀ تولید آن ها بسیار بیشتر از قیمت گوهرهای طبیعی است. نیز ← جواهرسازی