گوهر ابدار

گوهر آبدار ؛ متلألی و گوهردار:
سخن بهتر از گوهر آبدار
چو بر جایگه بر برندش بکار.
فردوسی.
در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم.
حافظ.