گونی باف

لغت نامه دهخدا

گونی باف. ( نف مرکب ) که گونی بافد. کسی که گونی بافد. بافنده گونی. رجوع به گونی شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که گونی بافد .

پیشنهاد کاربران

بپرس