گونک

لغت نامه دهخدا

گونک. [گ َ وَ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان باهد کلات بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار. در 52هزارگزی جنوب خاوری دشتیاری کنار مرز پاکستان. جلگه و هوای آن گرمسیر و سکنه آن 150 تن است. آب آن از چاه است. محصول آنجا ذرت ، حبوبات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان باهد کلات بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار . در ۵۲ هزار گزی جنوب خاوری دشتیاری کنار مرز پاکستان .

فرهنگ عمید

= پنج انگشت

دانشنامه عمومی

گونک (اسکل آباد). گونک، روستایی در دهستان اسکل آباد بخش مرکزی شهرستان تفتان در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۲۱۹ نفر ( ۵۹ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس گونک (اسکل آباد)

گونک (نازیل). گونک روستایی در دهستان نازیل بخش نازیل شهرستان تفتان استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۹۷ نفر ( ۸۱خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس گونک (نازیل)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس