گونه زایی نابوم شناختی

هنگامی که گونه زایی توسط انتخاب طبیعی واگرا ( یا به شدت با آن همبستگی ندارد ) ، می توان گفت که نابوم شناختی ( Nonecological ) است، [ ۱] [ ۲] تا آن را از تعریف معمول گونه زایی بوم شناختی متمایز کنیم: «در نظر گرفتن بوم شناختی سودمند است. گونه زایی به عنوان شکل خاص خود از شکل گیری گونه ها است زیرا بر سازوکار صریح گونه زایی تمرکز دارد: یعنی انتخاب طبیعی واگرا. راه های متعددی غیر از انتخاب طبیعی واگرا وجود دارد که در آن جمعیت ها ممکن است از نظر ژنتیکی متمایز شوند و از نظر تولیدمثلی جدا شوند. » این احتمال وجود دارد که بسیاری از نمونه های گونه زایی نابوم شناختی ناهمجا باشند، به ویژه زمانی که جانداران مورد بحث پراکنده کننده ضعیفی هستند ( به عنوان مثال، حلزون های خاکی، سمندر ) ، با این حال، گونه زایی نابوم شناختی هم زمان ممکن است، به ویژه زمانی که با یک «لحظه» همراه باشد ( حداقل ) در زمان تکامل ) از دست دادن سازگاری تولیدمثل، مانند زمانی که پلی پلوئیدیشدن اتفاق می افتد. [ ۲] [ ۳] سازوکارهای بالقوه دیگر برای گونه زایی نابوم شناختی شامل گونه زایی جهش محور[ ۴] و تغییرها در کایرالیته در شکم پایان است. [ ۵]
گونه زایی نابوم شناختی ممکن است با تمایز ریخت شناختی قوی همراه نباشد، بنابراین ممکن است تافته گونه را به وجود بیاورند، با این حال گونه هایی وجود دارند که تمایز آنها برای انسان دشوار است که از نظر استفاده از منابع خود به شدت متمایز می شوند، و بنابراین احتمالاً در نتیجه بوم شناختی هستند. گونه زایی ( مانند جابجایی میزبان در انگل ها یا حشرات گیاه خوار ) . [ ۶] [ ۷] هنگامی که شناخت گونه/انتخاب جنسی نقش مهمی در حفظ مرزهای گونه ایفا می کند، گونه های تولیدشده توسط گونه زایی نابوم شناختی ممکن است برای انسان ها ساده باشد تا آنها را متمایز کنند، همان طور که در برخی از سنجاقک سانان وجود دارد. [ ۸]