گونزالو روخاس ( انگلیسی: Gonzalo Rojas; ۲۰ دسامبر ۱۹۱۷ – ۲۵ آوریل ۲۰۱۱ ) یک شاعر، دیپلمات و معلم اهل شیلی بود. [ ۱] او در طول زندگی حرفه ای خود بیش از ۴۰ مجموعه شعر نوشت و منتشر کرد. [ ۲]
روخاس در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۱۶ در لیبو، شیلی به دنیا آمد. او با بورس تحصیلی در مدرسه شبانه روزی تحصیل کرد و در نهایت در دانشگاه شیلی در سانتیاگو به تحصیل حقوق و ادبیات پرداخت. روخاس هنگام کار بر روی اولین دفتر شعر خود به معدنچیان صحرای آتاکاما نیز سواد می آموخت. در این مدت او همچنین یک مجله ادبی به نام قطب جنوب تأسیس کرد که به عنوان سردبیر آن فعالیت کرد. [ ۳]
انتشار اولین مجموعه او، La miseria del hombre ( بدبختی انسان ) ، در سال ۱۹۴۸، او را تبدیل به شاعری شناخته شده کرد. روخاس مجموعه های بیشمار دیگری مانند Contra la muerte ( در برابر مرگ، ۱۹۶۴ ) ، Oscuro ( تاریکی، ۱۹۷۷ ) و Del relámpago ( از رعد و برق، ۱۹۸۱ ) را در طول هفت دهه زندگی حرفه ای خود منتشر کرد.
او همچنین به عنوان مدرس و مدیر در دانشگاه Concepción کار کرد و سمینارها و کنفرانس ها را در دوران اوج ادبیات آمریکای لاتین در دهه ۱۹۶۰ سازماندهی نمود. [ ۳]
در اوایل دهه ۱۹۷۰، روخاس به عنوان سفیر دیپلماتیک خدمت کرد تا اینکه تنش های سیاسی منجر به تبعید او شد. از آن پس برای تدریس ادبیات اسپانیایی به دانشگاه های آلمان، اسپانیا، ایالات متحده و مانند سفر کرد.
کمک هزینه گوگنهایم به روخاس اجازه داد تا در سال ۱۹۷۹ به شیلی بازگردد. او در شهر چیلان ساکن شد و در آنجا به انتشار اشعار مشهورش ادامه داد. [ ۳]
روخاس در سال های آخر عمر برنده جایزه ملی ادبیات شیلی ( بالاترین جایزه ملی شیلی برای نویسندگان ) ، جایزه میگل دی سروانتس اسپانیا، جایزه اکتاویو پاز مکزیک و جایزه خوزه هرناندز آرژانتین شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروخاس در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۱۶ در لیبو، شیلی به دنیا آمد. او با بورس تحصیلی در مدرسه شبانه روزی تحصیل کرد و در نهایت در دانشگاه شیلی در سانتیاگو به تحصیل حقوق و ادبیات پرداخت. روخاس هنگام کار بر روی اولین دفتر شعر خود به معدنچیان صحرای آتاکاما نیز سواد می آموخت. در این مدت او همچنین یک مجله ادبی به نام قطب جنوب تأسیس کرد که به عنوان سردبیر آن فعالیت کرد. [ ۳]
انتشار اولین مجموعه او، La miseria del hombre ( بدبختی انسان ) ، در سال ۱۹۴۸، او را تبدیل به شاعری شناخته شده کرد. روخاس مجموعه های بیشمار دیگری مانند Contra la muerte ( در برابر مرگ، ۱۹۶۴ ) ، Oscuro ( تاریکی، ۱۹۷۷ ) و Del relámpago ( از رعد و برق، ۱۹۸۱ ) را در طول هفت دهه زندگی حرفه ای خود منتشر کرد.
او همچنین به عنوان مدرس و مدیر در دانشگاه Concepción کار کرد و سمینارها و کنفرانس ها را در دوران اوج ادبیات آمریکای لاتین در دهه ۱۹۶۰ سازماندهی نمود. [ ۳]
در اوایل دهه ۱۹۷۰، روخاس به عنوان سفیر دیپلماتیک خدمت کرد تا اینکه تنش های سیاسی منجر به تبعید او شد. از آن پس برای تدریس ادبیات اسپانیایی به دانشگاه های آلمان، اسپانیا، ایالات متحده و مانند سفر کرد.
کمک هزینه گوگنهایم به روخاس اجازه داد تا در سال ۱۹۷۹ به شیلی بازگردد. او در شهر چیلان ساکن شد و در آنجا به انتشار اشعار مشهورش ادامه داد. [ ۳]
روخاس در سال های آخر عمر برنده جایزه ملی ادبیات شیلی ( بالاترین جایزه ملی شیلی برای نویسندگان ) ، جایزه میگل دی سروانتس اسپانیا، جایزه اکتاویو پاز مکزیک و جایزه خوزه هرناندز آرژانتین شد. [ ۳]
wiki: گونزالو روخاس